Jaskółczy ogon – Salvador Dali

Jaskółczy ogon   Salvador Dali

Obraz „Jaskółczy ogon” jest napisany olejem i jest znany jako ostatni obraz Salvadora Dali, napisany zgodnie z teorią katastrof. Płótno zostało napisane i wystawione na zamku Pubol w połowie 1983 r., A następnie wykupione i zaprezentowane z miłości do całego życia artysty. Jak wiadomo, Dali wykonywał prace w stylu sztuki abstrakcyjnej.

Na tym obrazie artysta użył alegorii, aby przekazać widzowi uczucia i emocje, które przytłaczają autora. Konstrukcja sprawia, że ​​kompozycja jest bardzo prosta: luźno rozciągnięte płótno, na którym pokazane są krzywe, integralne symbole, typowe dla katastrofy „jaskółczego ogona” i, jak we wszystkich ostatnich pracach, krawędź instrumentu wiolonczelowego. Autor użył znaku integralnego w swojej pracy jako lustrzanego odbicia, które przypomina efs instrumentu, z tak subtelną techniką, że artysta połączył w obrazie „muzykę sfer” i wyższą matematykę.

Grafika wykorzystuje kształt wiolonczeli, nie jako instrument muzyczny, ale jako formę uczucia, tak przewlekłą i trochę smutną, ale w międzyczasie bardzo głęboko wnikającą w świadomość. W ostatnich pracach artysta często wykorzystuje obraz tego wspaniałego instrumentu. Autor zawsze identyfikuje wiolonczelę z ludzkimi uczuciami, nawet, można powiedzieć, z człowiekiem, który nie odnosi sukcesu w życiu, który ukrywa się przed sobą w głębi zapomnienia i nie może znaleźć wyjścia.

W tym artykule wiolonczela znajduje się wewnątrz ogona jaskółki, co ponownie podkreśla wpływ matematyki Rene Toma na obrazy Dali i jego słynną książkę Teoria katastrof, Dali mówił o teorii: interesowała ją głównie estetyczna perspektywa, ponieważ każda z katastrof, a on zaliczył sześć z nich: paraboliczny punkt zaokrąglenia, „jaskółczy ogon” itp. – zafascynował mnie czysto estetycznie… „. Z pomocą pędzla i jego spojrzenia na świat, geniusz dołączył do niekompatybilnego – nauki ścisłej i sztuki abstrakcyjnej. Naprawdę osiągnięcie godne czci przez wiele stuleci.

W obrazie „Jaskółczy ogon” artysta pokazał widzowi i doświadczonym miłośnikom sztuki unikalną kombinację dwóch punktów. Jaskółki, uosobienie piękna, spokoju, powietrza, doskonałości i wiolonczeli, reprezentujące ciężar zmartwień, przeszywających jęków i niekończącego się bólu z rychłej nieuchronności. W niemal wszystkich swoich obrazach autor przedstawia integralną cechę swojego wizerunku, tzw.

Markę – to wąsy Dalego. Tym razem umieścił je w samym środku płótna, mówiąc widzowi, że znajduje się w samym centrum wydarzeń, doświadczeń, które rozdzierają jego duszę, pozwalając jej wydostać się z piękna lub bólu.

Nawet zwykła, niedoświadczona osoba trudno oderwać oczy od tego dzieła sztuki wysokiej. Wszystkie najnowsze prace autora są wypełnione bardzo głębokim znaczeniem, które sprawia, że ​​obrazy z późnego okresu są własnością znanych muzeów i galerii sztuki.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)