Autoportret (1500 lat) – Albrecht Durer

Autoportret (1500 lat)   Albrecht Durer

Tajemnica klasycznego ideału postaci ludzkiej nie daje Dürerowi reszty. Poświęcił wiele lat na pracę nad jego opanowaniem, a następnie podsumował trzy dobrze znane Trzy książki o proporcjach, nad którymi pracował od 1515 r. Od ponad dziesięciu lat.

Pierwszym figuratywnym uosobieniem tych poszukiwań jest słynny autoportret z roku 1500, jeden z najważniejszych dzieł artysty, oznaczający jego pełną dojrzałość twórczą. Z tego portretu znikają wszystkie elementy naiwnej narracji; nie zawiera żadnych atrybutów, szczegółów sytuacji, niczego przypadkowego, odwracając uwagę widza od wizerunku osoby. Na neutralnym tle podrzędny trójkąt wyraźnie wyłania się bezpośrednio w obliczu ludzkiej pół-figury.

Obraz opiera się na chęci uogólnienia obrazu, porządku, równowagi zewnętrznej i wewnętrznej; indywidualny wygląd podlega z góry zaplanowanej idealnej reprezentacji.

Jednak największa szczerość twórcza Durera i szczerość, która nigdy go nie zmienia, powodują, że dodaje do tego obrazu cień niepokoju i niepokoju. Delikatne załamanie między brwiami, koncentracja i podkreślona powaga wyrazu nadają twarzy subtelny smutek. Niespokojna pełna dynamika ułamkowych pasm włosów kręconych wokół twarzy; cienkie, wyraziste palce zdają się poruszać nerwowo, przewracając futro kołnierza.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)