Po przybyciu do Włoch artysta przeniósł do rodzinnych Niemiec osiągnięcia włoskiego renesansu: nigdy nie przedstawiano nagiego ciała z takim nienagannym szacunkiem dla proporcji. Jednak grawerowanie Adama i Ewy wygląda, jakby były „z jednego ciasta”: muskularna, potężna Ewa wydaje się być tylko nieco zmiękczoną kopią Adama. Zaraz po drugiej włoskiej podróży artysta, który był pod wielkim wrażeniem sztuki antyku, stworzył dwa bliźniacze obrazy – „Adam” i „Ewa”.
W malarstwie renesansu niemieckiego był to pierwszy pełnowymiarowy obraz całkowicie nagiej postaci ludzkiej.
Dürer napisał, że skoro przodkowie zostali stworzeni na obraz i podobieństwo Boga, ich ciała powinny być wzorem doskonałego piękna. I rzeczywiście – jego Adam i Ewa są zniewalająco piękni, ale piękni na różne sposoby: młoda męskość Adama podkreśla miękkość kobiecości jego dziewczyny. Wydaje się, że czułe ciało Ewy rozkwita w oczekiwaniu na szczęśliwą ziemską miłość.
Obraz był pierwotnie przeznaczony na niestandardowy ołtarz, zawiera wszystkie istotne atrybuty sceny Upadku – drzewo, jabłka, węże, ale z nieznanych przyczyn ołtarz nie został napisany, a to nie jest przypadek.
Czy taki obraz może pełnić tradycyjną rolę, przypominając pobożnemu parafianu Kościoła o grzeszności rodzaju ludzkiego? Młodzi grzesznicy są zbyt czarujący, aby nie wzbudzać współczucia, ich grzech jest zbyt słodki, aby się za to upamiętać. Ta praca Durer kilka dziesięcioleci zainspirowała jego zwolenników.
Na grawerowanie Hansa Baldungi Greena, „Upadek” w 1517 roku, Adam, ledwie próbując jabłka, stanowczo obejmuje Ewę, a na zdjęciu tego samego autora, w 1525 roku, Ewa wygląda nieśmiało czysto.
Lukas Cranach the Elder Eve jest zalotny i uwodzicielski… Nadchodziły nowe czasy, obok sztuki kościelnej dochodziło do sekularyzmu, a sprytni artyści renesansowi nauczyli się widzieć nie tylko pierwszych ludzi i pierwszych grzeszników, ale przede wszystkim ludzi ze wszystkimi grzechami na obrazach Adama i Ewy i cnoty.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)