Zabijanie dziesięciu tysięcy chrześcijan – Albrecht Durer

Zabijanie dziesięciu tysięcy chrześcijan   Albrecht Durer

Wyprawa Dürera przechodzi w formę badań eksperymentalnych. W okresie między 1500 a 1504 r. Wykonał serię rysunków nagiej postaci ludzkiej, której prototyp służył jako starożytne pomniki. Celem tych rysunków jest znalezienie idealnych proporcji ciał męskich i żeńskich.

Artystycznym ucieleśnieniem wyników badań Durera jest grawerowanie na miedzi w 1504 r. “Adam i Ewa”, w którym dane z rysunków badawczych są bezpośrednio przenoszone. Są one umieszczone tylko w bajkowym lesie i otoczone zwierzętami.

Niezwykle charakterystyczne dla Dürera jest to, że w swoich ukończonych dziełach sztuki, które w pełni odzwierciedlają jego światopogląd, tylko w najrzadszych odosobnionych przypadkach zawiera idealną figurę człowieka znalezionego przez niego w rysunkach teoretycznych. Z reguły dominowała tu osoba indywidualna, daleka od klasycznych norm, odtwarzana z całą ostrością przez artystę-obserwatora.