Wyspa Umarłych – Arnold Becklin

Wyspa Umarłych   Arnold Becklin

Fabuła oparta jest na starożytnym micie, że dusze bohaterów i faworytów bogów znajdują ostatnie schronienie na zacisznej wyspie. Wyspa umarłych jest obmywana przez pustynne lustrzane wody podziemnej rzeki Acheron, przez którą żeglarz Charon wysyła dusze zmarłych.

Historycy sztuki oczywiście zastanawiali się, jaką wyspę zainspirował Becklin. Jasne klify „Wysp Umarłych” bardzo przypominają krajobrazy wulkanicznych wysp Pontina i rafy Faraglioni w pobliżu wybrzeży Capri, które Becklin widział podczas podróży do Neapolu.

Nie sposób nie przypomnieć sobie cmentarza na wyspie San Michele w pobliżu Wenecji, gdzie ciała zmarłych są transportowane gondolami i gdzie te same ciemne cyprysy żałobne stoją na niebie, jak na zdjęciu Beklina. Te drzewa, symbolizujące życie wieczne, są tradycyjnie sadzone we Włoszech na cmentarzach, w klasztorach i kościołach.

Jednak niezależnie od tego, jaką wyspę zainspirowała Beklin, udało mu się pozbyć natury i przekazać najważniejsze – ta wyspa z kryptami i małym pomostem nie należy do ziemskiego życia, znajduje się w innej, niedostępnej przestrzeni życiowej. Łódka z przewoźnikiem, postać ubrana w całun i sarkofag nie przeszkadza swemu poślizgowi milczeniem tego upiornego świata, melancholijnego i pozbawionego żywego oddechu, ale na swój sposób pięknego.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)