Słynny obraz „Wenus i Kupidyn” został namalowany przez artysty Lucasa Cranacha Starszego w 1509 roku. Rozmiar 213 x 102 cm, płótno, drewno, olej. Obraz należy do początku dojrzałego okresu artysty.
Płótno „Wenus i Kupidyn” jest pierwszym obrazem treści erotycznych w sztuce niemieckiego renesansu. Jedną z ważnych cech artysty Lucasa Cranacha jest to, że jest jednym z tych niemieckich malarzy XVI wieku, którzy wykazali zainteresowanie osiągnięciami współczesnej włoskiej sztuki klasycznej.
W wielu swoich pracach Lukas Cranach zwraca się do klasycznych metod transmisji przestrzeni i interpretacji postaci ludzkiej. Artystka tworzy wizerunki Madonny, które są podobne stylem do modeli włoskich, wprowadza elementy kompozycji renesansowej do kompozycji figur, stara się uosabiać idealne proporcje nagiego ciała na obrazie „Wenus i Amur”.
W 1509 roku Lucas Cranach, zawsze czując zmiany w gustach i modzie, namalował obraz Wenus i Kupidyna. Artysta celowo odmówił zabarwienia, skutecznie rzeźbił ciało w żółtych i złotych odcieniach, postacie bogini i jej syna wydają się być odlane z brązu; tylko czerwone koraliki wyróżniają się na szyi Amura. Nude Venus pozuje przed widzem, trzymając za rękę małego boga miłości, gotowego strzelić w czyjeś serce.
Kasztanowe włosy bogini spływają po jej ramionach, przezroczysta tkanina podkreśla to, co ma ukryć.
Dla Cranacha była to pierwsza próba przedstawienia nagiego ciała, a nawet naturalnej wielkości. Jakby chcąc się usprawiedliwić, umieszcza obrazki kupletu, by przekonać widza: „Prowadź zmysłowość Amora z całej siły, aby twoja zaślepiona dusza nie wzięła w posiadanie Wenus”. Venus Cranach to wysoka, długonoga kobieta, jej wizerunek łączy archaizm dawnej sztuki niemieckiej z wyrafinowaniem włoskiego smaku, jej gesty są pełne wdzięku i jednocześnie nieco niezdarne – to wyjątkowa oryginalność dzieła Lucasa Cranacha.