Ulubiony harem austriacki artysta-orientalista Ernst Rudolph wolał pisać wątki o orientalnym smaku. Pomimo pragnienia wrażeń i zainteresowania Wschodem, jego pragnienie wątków marokańskich i perskich ujawniło się dopiero w wieku trzydziestu lat. Do tego czasu Rudolf Ernst mieszkał w Rzymie, a następnie w Paryżu, gdzie spokojnie pisał zwykłe płótna dla Europejczyków.
Około 1885 roku Ernst poświęcił się całkowicie Bliskim Wschodowi, przedstawiając sceny z życia sułtanów perskich, życie afrykańskich pielgrzymów, zespoły architektoniczne i duszny krajobraz.
Płótno „Ulubiony harem” zostało napisane przez Ernsta pod wpływem podróży wschodnich. Autor znał życie haremu praktycznie od środka, dokonując licznych „wypadów” do Konstantynopola, Egiptu i Turcji. Skomplikowane ozdoby na ścianach i dywanie, na których znajdują się główni bohaterowie, świadczą o jego obserwacji i pisaniu z oryginału, powrócimy do nich nieco później.
Sprawdź wiele skomplikowanych arabesków na ceramicznych mozaikach i malowidłach ściennych. W niektórych miejscach perska paleta i złożony ozdobny wzór dokładnie przekazany przez artystę „przejrzyj”.
Obfitość burgundowych i karminowo-czerwonych kolorów nadaje się faworytowi dzięki posmakowi. Zaciemniona przestrzeń inspiruje widza intymnością, z jaką bohaterowie są zdradzani. Jest wiele półmroku i głębokich cieni, choć jasne jest, że słońce przebija się przez witraże z wielobarwnymi paskami.
Wschodni harem. Co o nim wiedział autor? Niektóre haremy składały się z kilkuset żon i konkubin.
Ernst nie starał się pokazywać okrucieństw ani pożądania właściciela.
Wręcz przeciwnie, dżentelmen wykonywany przez autora jest delikatny i wrażliwy, wraz z jego surowymi cechami i czystym zmęczeniem. Jak przechyla się ciało męża i jak słabe są gesty jego kochanki, można oceniać postacie szczerze rozmawiając. Opresyjna cisza i chłód zmusza wyobraźnię do narysowania całkowicie skromnego dialogu osób z pół szeptem.
Całe płótno jest usiane „pół” prefiksami: półmrok, półcień, południe, pół-gadka itd. Ernst obdarzył bohaterów idealną rodzinną sielanką, jakby w ścianach pałacu nie było wielkich skupisk kobiet w różnym wieku. Być może jest to jedyny, który daje radę swojemu panu, daje bezinteresowną miłość, nie wymagając w zamian sławy i zachęty?
(1 votes, average: 5,00 out of 5)