Gracze – Pavel Fedotov

Gracze   Pavel Fedotov

Na początku lat 50-tych. Radosne postrzeganie świata ustępuje beznadziejnej tragedii Fedotowa. Artysta zaczyna wątpić w możliwość moralnej poprawy społeczeństwa poprzez sztukę, a jego bohaterowie natychmiast stają się bierni, a kompozycja – statyczna, nie ma śladu komfortu i ciepła wczesnych obrazów.

Z rzeczy, które straciły kontakt z osobą, wieje zimno.

Jednym z najnowszych obrazów, odzwierciedlającym podobne spojrzenie autora, było zdjęcie „Gracze”. Cała scena przedstawiona w nim wydaje się być produktem koszmaru, z którym Fedotow nie ma już siły walczyć, on sam jest w tym koszmarze. Gracze tutaj zabijają czas, a czas ich zabija.

Ludzie są podzieleni, wyobcowani od siebie. Cała sytuacja w pokoju, w którym znajdują się gracze, wydaje się być czymś niepotrzebnym, pozbawionym życia: puste ramy wiszące na ścianach, stary, niepokryty stół, zmierzch w pokoju – wszystko jest odbiciem mrocznego stanu ludzi przedstawionych na płótnie.

Pozy samych ludzi, ich wijące się ciała, przypominające płomienie, świadczą o dziwactwie ludzkiego umysłu. Na tym obrazie Fedotov przedstawił straszny, upiorny świat z zerwanymi połączeniami, świat, w którym utracono sens istnienia.

Życie twórcze artysty było krótkotrwałe, ale nawet w tym czasie Fedotow mógł stać się znaczącą postacią na drodze ewolucji rosyjskiej sztuki od romantyzmu do realizmu.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)