Ten artysta został uznany za jednego ze słynnych baszkirskich artystów, nie tylko on próbował przekazać swoim fanom poprzez swoje obrazy miłość nie tylko do swojej ojczyzny, ale także miłości do swojego ludu. Wielu krytyków twierdzi, że jego najlepszym obrazem, przekazującym wszystkie te uczucia, jest „Trzy kobiety”, które napisał Lutfullin w 1969 roku.
Na tym obrazie artysta namalował trzy kobiety ubrane w stroje narodowe, tak jakby artysta złapał je podczas ceremonii parzenia herbaty. Sytuacja w pokoju, w którym te kobiety nie są bogate, ale sądząc po jedzeniu, można powiedzieć, że kobiety są przedstawiane jako kobiety chłopskie. Świadczą o tym herbata, chleb i mleko. Wydaje nam się, że to mała przekąska. A teraz podniosą się i będą nadal wykonywać swoje obowiązki domowe.
Moją uwagę nie przyciągały kostiumy tych kobiet, ani nawet kiepska sytuacja żywieniowa. Wydawało mi się, że są atrakcyjne. Moim zdaniem symbolizują pokolenie.
Na pierwszym planie artysta przedstawił najstarszą kobietę, bardzo mądrą i uczciwą. Ona jest moim zdaniem już babcią. Po jej prawej stronie, najprawdopodobniej jej córka stoi, ona już wiele widziała, ale wciąż ma wiele do zobaczenia. A po lewej stoi bardzo młoda, jest wnuczką najstarszej kobiety. jest ona moim zdaniem przedstawiona jako niewinna osoba, która nie doświadczyła jeszcze trudności w życiu.
Nic dziwnego, że artystka obok niej malowała kwiat. Wygląda na to, że porównuje tę dziewczynę z nieosłoniętym kwiatem, czasem głupim w niektórych momentach i nawet nie doświadczonym w większości sytuacji życiowych.
Na zewnątrz artysta malował krajobraz, młodzi chłopcy jeździli na rowerach i wydaje się, że życie nie ustało, nadal idzie dalej, a pokolenia zastąpią się. Koda i ta młoda dziewczyna najpierw staną się matką, a potem mądrą babcią, ze swoim doświadczeniem życiowym.