Obraz Ticiano Vecellio „Tarquinium and Lucretia” został napisany dla Filipa II z Hiszpanii. Rozmiar obrazu to 189 x 145 cm, olej na płótnie. Nazwa rzymskiej Lukrecji od czasów starożytnych była synonimem kobiecej czystości.
Opowieść o śmierci Lukrecji szczegółowo opowiedziana w Titus Libya.
Podczas oblężenia przez wojska króla Tarquiniusa, dumnego miasta rutul z Ardei, syn króla, Sekstus Tarquinius, wydał ucztę dla żołnierzy swojej jednostki. Wszystkie święta chwaliły ich żony i postanowiły sprawdzić, co robią Rzymianie, podczas gdy ich mężowie walczyli. Ponieważ Ardea znajdowała się niedaleko Rzymu, po kilku godzinach królewski syn Sext Tarquinius i inni żołnierze jego legionu byli już w mieście.
Zgodnie z oczekiwaniami, wiele żon wojowników oddawało się cudzołóstwu, tylko żona krewnego króla Kollatiny Lukrecji siedziała za kołowrotkiem. Uderzony jej pięknem Sekstus Tarquinius po pewnym czasie powrócił do domu Lukrecji i oburzył ją, hańbiąc imię rodziny Collatin. Lukrecja wysłała posłańca do obozu wojskowego do męża.
Collatin wraz ze swoim przyjacielem Brutusem przybył do Rzymu. Lukrecja powiedziała mu o swoim nieszczęściu i umarła, dźgnięta mieczem męża. Collatin i Brutus nad ciałem Lukrecji przyrzekli zemścić się na Tarquini.
Ciało Lukrecji zostało zabrane do małego miasteczka niedaleko Rzymu, którego mieszkańcy złożyli także przysięgę zemsty i rozpoczęli powstanie, którego kulminacją było wypędzenie królów etruskich z Rzymu. Collatin i Brutus stali się pierwszymi konsulami republiki, które powstały w wyniku powstania.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)