Giotto wprowadził do tradycyjnego systemu murali nowe tematy związane z życiem Joachima i Anny, rodziców Maryi, Matki Chrystusa. Bardziej realistycznie uchwycono krajobraz na scenie spotkania Joachima i Anny w Złotej Bramie: ściana jest lekko ukośna, kobiety opuszczają bramę.
Cała uwaga skupiona jest na radosnym uścisku małżonków, którzy w końcu otrzymali dobrą wiadomość, że wkrótce będą mieli dziecko. Według legendy starsi małżonkowie Anna i Joachim, po tym jak anioł indywidualnie oznajmił wszystkim, że będą mieli dziecko, pośpieszyli się spotkać. Anna, w towarzystwie kilku kobiet, idzie spotkać się z mężem wracającym z pola i spotykają się przed Golden Gate of Jerusalem.
Głęboko poruszeni, przytulają się do siebie.
Na zdjęciu połączenie ich figur podkreśla jedność wysokiej wieży bramnej w tle. Linia dwóch połączonych profili trwa, podkreślając pionowe zasysanie prawego rogu wieży. Tak jak przez wąskie luki w gołych ścianach wież, nie można zobaczyć życia miasta, więc nie można odgadnąć z twarzy głównych bohaterów sceny, co dzieje się w duszach szczęśliwych małżonków.
Ich uczucia odbijają się raczej na twarzach kobiet stojących pod łukiem bramy miejskiej i na wypełnionej ciekawością twarzy pasterza w lewym rogu obrazu.
Kompozycyjną jedność sceny podkreśla wewnętrzne napięcie, sugestywna siła poglądów i gestów. Elementy architektury – szeroki łuk bramy i wieża bramna – rozczłonkowane postacie na oddzielne grupy, ale jednoczące je. Głębokość pierwszego planu jest przekazywana przez kamienny most, rzucany przez miasto.
Wiarygodność przestrzeni za bramą osiąga się za pomocą trójfilarowego wzoru tarasowego, jednocześnie podkreślając trzy kobiece figury pod łukiem.