Gabriel Renar jest Francuzką, która stała się ważnym członkiem rodziny artysty Pierre-Auguste Renoir, byłej niani syna artysty i często jego modelką. Była mentorem Jeana Renoira, budząc i zachęcając do jego zainteresowania kinem. Po ślubie w 1921 r. Zaczęła nosić imię Gabriel Renard-Slade.
Gabrielle urodziła się w Essois, departament A, jej kuzynką była Alina Quizina Sharigo Renoir, żona Pierre-Auguste Renoir.
Alina urodziła się w tej samej wiosce. W wieku szesnastu lat Gabrielle Renard przeprowadziła się do Paryża i zamieszkała w Montmartre, mieszkała w domu Renoira i była nianią dzieci artysty. Gabriel Renard jest przedstawiany przez Renoira w licznych portretach z dziećmi. Gabriel Renard i Jean Renoir utrzymywali bliskie relacje, które utrzymywały się przez całe życie.
Gabriel był dosłownie oczarowany wynalazkiem kina w tym czasie i wziął mniejszego Jeana Renoira do oglądania filmów.
Później Jean stał się słynnym reżyserem filmowym. W ostatnich latach życia Pierre-Auguste Renoir cierpiał na ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów, ale nadal malował. Kiedy rodzina przeprowadziła się na farmę w Cagnes-sur-Mer w pobliżu wybrzeża Morza Śródziemnego w poszukiwaniu bardziej korzystnych warunków dla pacjenta z artretyzmem Renoir, Gabrielle przeprowadziła się z nimi. Gdyby pracował w swoim studio, Gabrielle by mu pomogła, wkładając dłoń w jego rękę, żeby mógł ją trzymać palcami z okaleczonym zapaleniem stawów. Zaangażowany w wychowywanie dzieci Renoira Gabriel nie ożenił się aż do 1921 r., Dopóki dzieci nie stały się dorosłymi.
Jej mąż, Conrad Hensler Slade, był artystą z zamożnej amerykańskiej rodziny.
Mieli syna imieniem Jean Slade. Po okupacji Francji przez Niemców w czasie II wojny światowej Gabrielle i jej rodzina przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, ojczyzny jej męża. Jean Renoir przeniósł się również do Stanów Zjednoczonych w czasie wojny. Jako odnoszący sukcesy filmowiec osiadł w Hollywood. Kiedy mąż Gabriela zmarł w 1955 roku, przeniosła się do Beverly Hills, by być z Jeanem Renoirem.
Gabriel Renard-Slade zmarł w swoim domu w Beverly Hills w 1959 roku.
W swoim pamiętniku “Moje życie i moje filmy” Jean Renoir rozpoczyna i kończy swoją książkę opowiadaniem o Gabrielle Renard, aw swojej autobiografii podkreśla głęboki wpływ, jaki Gabrielle wywarła na jego życie. Pisze: “Nauczyła mnie widzieć twarz za maską, oszustwo po dobrobycie” i kończy pamięć słowami, które często powtarzał jako dziecko: “czekaj na mnie, Gabriel”.