Bellini Gentile pochodził ze słynnej rodziny weneckich malarzy, którzy swoimi dziełami gloryfikowali piękno swojego rodzinnego miasta. Współcześni już w tych latach wysoko ocenili niezwykłe umiejętności artysty, które pozwoliły przenieść wszystkie szczegóły z fotograficzną dokładnością. Syn dworskiego malarza Jacopo Bellini, Gentile, i sam w wieku 20 lat, został odznaczony rycerstwem cesarza Fryderyka III za wybitne zasługi w dziedzinie malarstwa. W wieku 45 lat został oficjalnym malarzem dworskim, a po kolejnych 5 latach otrzymał rozkaz od tureckiego sułtana Mehmeta II o malowaniu jego portretu.
Ta praca przyniosła Gojowi nową chwałę i nowe rycerstwo.
Główny temat pracy Belliniego można nazwać obrazem znanych wydarzeń historycznych. Jedno z najsłynniejszych dzieł artysty – obraz „Procesja na Piazza San Marco”. Budynki i place Wenecji były dla nich pisane z niezwykłą dokładnością, każdy kostium i każde oblicze licznych procesji są równie starannie przedstawione.
Bellini doskonale umieszcza szczegóły kompozycji obrazu. Majestat tego, co się dzieje, nie jest obciążony stłoczeniem przedstawionych postaci, wręcz przeciwnie, ścisły, dostosowany rytm obrazu doskonale oddaje atmosferę powagi. Wielkość i skalę wydarzenia podkreśla wspaniała architektura majestatycznych budynków, które tworzą tło płótna odpowiadającego oficjalnej uroczystości. A sama procesja i szczególna uroczystość pojawienia się jej uczestników – wszystko to świadczy o cudu Uzdrowienia Świętego Krzyża, któremu przeniesieniu cząstki towarzyszy tłum. Malarz wypełnia obrazy Wenecji odtworzone przez niego miękkim światłem, podkreślając każdą figurę w procesji tą techniką.
Kolorystyka kompozycji wyróżnia się specjalną, wyrafinowaną szlachetnością; pewność linii na jasnym tle powietrza podkreśla harmonię obrazu.
Malarstwo Gentile Belliniego zapoczątkowało nowy niezależny trend w malarstwie weneckim i bardzo wpłynęło na pracę włoskich malarzy XV wieku.