Obraz włoskiego artysty Guido Reni „Abduction of Helen”. Rozmiar obrazu to 253 x 265 cm, olej na płótnie. Według starożytnej mitologii greckiej, słynącej z boskiego piękna, Elena była córką Zeusa i Ledy, siostry Klitajmestrii.
Helen, w oryginalnym micie, niewątpliwie bogini, w wierszach Homera jest śmiertelną kobietą, żoną Menelaosa, króla Sparty; z powodu porwania przez Paryż wybuchła wojna trojańska.
W czasie wojny Elena mieszka w Troi, podobnie jak żona Paryża, żałując swoich krzywd, gardząc Paryżem i pragnąc z całego serca powrócić do swojej pierwszej małżonki i opuszczonej córki Hermiony. Priam i szlachetni starsi trojańscy składają hołd jej piękności. Po zdobyciu Troi Helen wraca do Menelausa, z którym wraca do Sparty.
W następnych wersjach historia Eleny była skomplikowana i uzupełniona o wiele nowych szczegółów, prawdopodobnie częściowo zapożyczonych z różnych lokalnych legend.
Tak więc w innych mitach powiedziano, że Elena, jeszcze dziewczyna, została porwana przez Tezeusza, ale wróciła przez swoich braci. Z dwóch historii Odysei legenda rozwinęła się, że po śmierci Paryża została żoną jego brata Deiphobe, którego wydała po zdobyciu Troi do Menelaos. Z innych mitycznych opowieści związanych z Iliadą i Odyseją legendy o Menelaosie i pobycie Eleny w Egipcie rosły, że Heleny wcale nie było w Troi, ale pozostała z egipskim królem Proteus, któremu Menelaus został zwrócony.
Aby pogodzić tę wersję z Homerem, napisali, że duch Heleny był w Troi. Była historia, że poboczni synowie Menelaosa po jego śmierci wypędzili Elenę ze Sparty; uciekła na Rodos, gdzie umarła zwisając z drzewa. Po śmierci Eleny jej dusza została przeniesiona na wyspę Leuka, gdzie połączono ją z Achillesem.
Opowieści o Helenie były często reprodukowane przez starożytnych artystów, zarówno greckich, jak i etruskich. W Sparcie i innych miejscach Elena była czczona jako bogini.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)