Rozpoczynając pisanie nowego płótna, Bryullov zawsze uważał swoją pracę nie za wykonanie oficjalnego porządku, ale za portret znajomych i miłych ludzi. Reprezentatywność dużego płótna powinna zostać rozwiązana w atmosferze serdecznego ciepła i lirycznej miękkości. Alexandra Afanasyevna i jej siostra Olga od wczesnego dzieciństwa były przywiązane do sztuki.
W domu ich ojca A. F. Sziszmarewy, miłośnika teatru i przyjaciela artystów, często byli aktorzy i muzycy.
W swojej petersburskiej posiadłości Shishmarev zbudował letni warsztat dla Kiprensky'ego, w którym namalował portret łaskawego gospodarza. Po 12 latach, kiedy Kiprensky już nie żył, a chwała „Wielkiego Karla” grzmiała wszędzie, Shishmarev zwrócił się do artysty z prośbą o napisanie swoich córek. Bryullov był niezwykle kapryśny w rozkazach i niejednokrotnie odmawiał wpływowym i sławnym ludziom. Artysta, będąc w pewnym sensie głęboko artystyczny, czuł się ograniczony, kiedy podejmował oficjalne rozkazy i pisał do niego ludzi niesympatycznych. Zapoznany z siostrami, nie mógł nie docenić ich uroków.
Były podobne i odmienne.
Starszy wydawał się bardziej otwarty i swobodnie rozmawiać, jej ruchy były pełne wdzięku. Młodszy – wydawał się bardziej powściągliwy, kanciasty, jak nastolatek. Obaj muzycy, dobrze namalowani i, jak wszyscy w ich domu, pasjonaci sztuki i literatury. W zbiorowym portrecie Sziszmarewa Bryullowa ponownie naruszył warunkowe ramy zamówionych płócien. Zredukował swoje treści do rodzaju sceny rodzajowej, motywacją fabuły, dla której był spacer.
Motyw ten pozwolił zobrazować postacie dziewczyn w ruchu. Dziewczynki zostały zamówione kostiumy jeździeckie, zwłaszcza na zdjęciu, ponieważ nie lubią koni. … Płynnie i rytmicznie schodź po stopniach szerokich schodów siostry Shishmarev, ubranej w Amazonki.
Rozwścieczone konie z trudem powstrzymują porywcze nory. Scenę uzupełnia kudłaty pies biegający za młodymi dziewczynami, zwykły uczestnik dużych portretów Briullova. Starszy Shishmareva jest pełen wdzięku i szczupły, przyciąga swoją urodą i wdziękiem ruchu, z którym posiada Amazonkę.
Obok zamarzniętej siostry wydaje się młodsza. Rozwiązanie kompozycyjne portretu znalazło Briullov w ołówkowych szkicach. Unikając monotonii w przedstawieniu dwóch postaci kobiecych prezentowanych w pełnej wysokości, umieścił je już na różnych wysokościach we wstępnych szkicach, uzasadniając przyjęcie schodami po schodach.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)