Portret Piotra I – Aleksieja Antropowa

Portret Piotra I   Aleksieja Antropowa

Pomimo wygaśnięcia jego talentu pod koniec lat 60. XVIII wieku artysta nadal pracuje bardzo dużo w ciągu następnej dekady. Lata siedemdziesiąte Antropowa otworzyły się z wielkim portretem paradnym Piotra I, stworzonym do “dostarczenia” do synodalnej komory członkowskiej.

Artysta wykorzystuje tradycyjne, powszechnie używane atrybuty królewskiego portretu króla. Zgodnie z zatwierdzonym schematem Antropov przedstawia stół z królewskimi regaliami, krzesło tronowe, obowiązkową kolumnę i równie draperię.

Do napisania głowy Piotra I użyto portretu J. M. Nattiera. W pracy można prześledzić powagę struktury kompozycyjnej i tendencję środków światło-cień do przekazania objętości przestrzeni. Poprzez swoje szczegóły portret “opowiada” o wielkich osiągnięciach cesarza.

Ponieważ płótno zostało napisane dla Świętego Synodu, Piotr I wskazuje na prawe przepisy “duchowe”, zgodnie z którymi Kościół zaczął być posłuszny państwu, a zamiast patriarchatu ustanowiono Synod.

Nie jest przypadkiem, że w oknie pojawia się widok na twierdzę Piotra i Pawła: wskazuje to na ustanowienie przez Piotra I nowej stolicy i przekształcenie Rosji w imperium. W tej pracy A. P. Antropowa widać cechy nowego trendu stylistycznego, który rozwinął się w rosyjskiej sztuce lat siedemdziesiątych – klasycyzm.