Uroczysty portret francuskich ambasadorów Jean de Danteville i Georges de Selva jest jednym z największych i najwspanialszych obrazów Hansa Holbeina Młodszego, powstałych w okresie rozkwitu jego twórczości. Podwójne portrety były popularne wśród niemieckich artystów północnego renesansu z końca XV wieku. Ale dla Holbeina to płótno jest bardziej wyjątkiem.
Dyplomaci z Francji są przedstawieni w naturalnym rozwoju i otoczeni luksusowymi akcesoriami. W badaniu znajdują się bogate, bogate draperie, liczne przedmioty i szczegóły, które podkreślają intelekt tych młodych, energicznych ludzi, ich charakter, smaki i skłonności. Niewymuszone pozy, bez fantazyjnych manier, podkreślają godność.
Jean de Danteville i jego przyjaciel byli szefami ambasady francuskiej w Anglii. Georges de Selva – 24-letni biskup Lavur, był nie tylko dyplomatą, ale także uczonym, wielkim miłośnikiem muzyki.
Holbein przedstawił dwie osoby, równe w swojej pozycji społecznej. W tamtych czasach było to bardzo ważne. Artysta rozwiązał ten problem, umieszczając postacie ambasadorów symetrycznie względem środka kompozycji.
Co więcej, nie patrzą na siebie, nie kontaktują się, ale pozują do widza, kierując na niego wnikliwe oczy. A jeśli spróbujesz podzielić obraz na dwie części, otrzymasz dwa niezależne, równe portrety.
Jedyną rzeczą, która łączy modele, jest kolor obrazu – znakomita kolorystyka, w tym ciemnozielone, czarne, różowe i głębokie brązowe odcienie. Bogate ubrania, cenne futro i aksamit nie tłumią swym luksusem, na tym zdjęciu nic nie mówi o wysokich kosztach przedmiotów, ale tylko o ich przeznaczeniu, są atrybutami nauk i sztuki, a nie bogactwa jako takiego. Kształcenie dyplomatów podkreślają także nakrycia głowy noszone przez absolwentów europejskich uniwersytetów.
Obraz został zamówiony przez samych dyplomatów. Posłowie ubrani w uroczyste ubrania spokojnie i pewnie patrzą na widza. Holbein nie zagłębia się w wewnętrzny świat swoich modeli – wydają się być zamknięci, powściągliwi, jak przystało na arystokratów na dworze królewskim. Niemniej jednak Artysta pokazuje nam szlachetnych arystokratów wykształconych z różnorodnymi zainteresowaniami, gdzie duchowny interesuje się naukami świeckimi, urządzeniami astronomicznymi i geograficznymi.
Glob, instrumenty muzyczne, otwarty podręcznik matematyki podkreślają znajomość tych młodych i wykształconych ludzi z humanistycznymi ideami renesansu.