Portret wzbudził podziw dla ogromnej umiejętności, z jaką został napisany, z niezwykle precyzyjną i jednocześnie kochającą charakterystyką przedstawionych osób, surowości i harmonii kompozycji i kolorystyki. Oszołomieni widzowie spojrzeli na etykietę – „M. V. Nesterov.
Portret braci Corin. 1930 rok.
Wielu z nich nie wyobrażało sobie, że twórcą portretu był „ten sam” Nesterow, słynny rosyjski artysta, u progu stulecia, który uwielbiał swoje imię obrazami o tematyce religijnej i obrazami katedr. To prawda, że niektórzy bardziej wyrafinowani goście wystawy wspominali tak szczególny i poetycki portret córki Nesterowa „Amazon” w Muzeum Rosyjskim, o doskonałym portrecie żony artysty w Galerii Trietiakowskiej. I stało się jasne, że droga Nesterowa – artysty, jak wiele myśli minionej epoki, nie tylko nie została ukończona, ale mistrz był w okresie nowej twórczej świetności i, co najważniejsze, zajmował znaczące miejsce w sztuce sowieckiej.
Postacie z portretu Nesterowa, artystów braci Corina, były wówczas stosunkowo mało znane. Wraz z Nesterowem młodzi malarze byli związani długotrwałymi serdecznymi, przyjaznymi stosunkami. Dwie dekady oddzieliły czas pisania portretu od dnia, w którym młody Paleshanin Pavel Dmitrievich Korin przybył do Nesterova – teraz akademika, Artysty Ludowego ZSRR, a następnie ucznia „komory do malowania ikon”, przypominającego młodość Gyrlandaio i Pinturicchio.
Został aktywnym asystentem i oddanym uczniem wielkiego artysty. Kilka lat później jego młodszy brat Aleksander Dmitriewicz, największy radziecki restaurator w przyszłości, zbliżył się do Nesterowa.
Do czasu napisania portretu Corina była w świetnym życiu. Nesterov kochał i doceniał młodych artystów za klarowność i stanowczość swoich poglądów, oddanie ich zamierzonym celom życiowym, czujność twórczych poszukiwań. „Tak długo, jak będą istnieć, nie będę się męczył, podziwiając ich”, napisał do jednego ze swoich przyjaciół, „aby podziwiać ich moralne, duchowe cechy… Obaj bracia dają mi wiele radości przez długi czas”.
W 1930 r., Starając się uchwycić wizerunki bliskich mu ludzi, Nesterov tworzy znakomitą pracę, która podsumowuje jego wieloletnie poszukiwania i jest jednocześnie punktem wyjścia do dalszej pracy w dziedzinie portretu.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)