Pierwszym dużym, wykonanym na zamówienie dziełem Cranacha, które powstało w 1506 r. W kościele pałacowym w Wittenberdze po przeniesieniu w 1505 r. Do rezydencji ówczesnych elektorów, Wittenbergi, był „Ołtarz św. Katarzyny”, charakteryzujący się niemal ozdobnym bogactwem kraty i kolorową pompą.
Ołtarz Katarzyny został nakazany Cranachowi nie przez przypadek: w 1502 r. Założono uniwersytet w Wittenberdze, w którym później nauczał Luter, Katarzynę uważano również za patronkę uczonych, zgodnie z legendą nawróciła pięćdziesięciu pogańskich profesorów na chrześcijaństwo, którzy chcieli odrzucić ją od tej wiary. Później miała być kołowana, ale kiedy usłyszała jej modlitwy, niebo wysłało ogień, który zniszczył koło, po czym Katarzyna została ścięta.
Wśród widzów sugeruje się portrety profesorów na Uniwersytecie Wiedeńskim jako spadające, a elektor Friedrich Mądry jest po lewej stronie powyżej, jego brat Johann Stały jest po prawej stronie obok niego. Na bocznych drzwiach przedstawione są trzy kobiece figury świętych, po lewej Dorothea, Ines i Kunigunde, po prawej – Barbara, Ursula i Margarita. Pomalowano również odwrotne strony zaworów, umieszczono tu dwie postacie świętych kobiet.
W fortecy w tle środkowej tablicy zakładają zamek Hartenfels w Torgau, aw twierdzy prawego stropu – fortyfikacje Coburga w czasach Cranacha należały do elektora saskiego. Istnieje wyraźna zmiana stylu, która nastąpiła w tym czasie w pracy Cranacha. Jego obrazy zapoczątkowane w Wiedniu zapowiadały styl szkoły naddunajskiej, którą później reprezentowali Altdorfer i Huber, dzieła Wittenberga Cranacha były bardziej schematyczne, nie tak ekspresyjne.
„Ołtarz św. Katarzyny” jest zbliżony do wczesnych dzieł, powraca do nich z własnymi indywidualnymi chwilami, takimi jak na przykład drzewo po lewej stronie skrzydła, ale już definiuje stylistyczne przejście do drobno liniowego efektu dekoracyjnego. Sformułowanie tego tematu oznacza ślady Cranacha badającego jeden z drzeworytów Dürera, który pojawił się około 1497 roku, co wskazuje na brak zależności, ale raczej na niezależność osiągnięć Cranacha.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)