Martwa natura z czaplą – Alfred Sisley

Martwa natura z czaplą   Alfred Sisley

Świat malarstwa znany jest tylko z dziewięciu martwych natur stworzonych przez Sisleya, wśród których podkreślono “Martwą naturę z czaplą”, napisaną przez artystę w pracowni jego przyjaciela Bazyla.

Płótno odpowiada technice impresjonistycznego malarstwa tego okresu, który charakteryzuje się szerokimi pociągnięciami z gęstą nakładką kolorów. Zastosowanie takiej metody pozwoliło na zwiększenie grubości plamki barwnej, dlatego obrazowane obiekty nabrały miękkości i wyglądały przewiewnie i puszysto.

Martwa natura stworzona przez Sisleya należy do wczesnego okresu jego twórczości, ale już tutaj zauważalna jest indywidualna cecha konstrukcji kompozycyjnej, której nie zmieni w późniejszych pracach.

Efekt naturalistyczny, osiągnięty dzięki cieniu ze skrzydła czapli, wyróżnia się wysokim poziomem, a jego tusza, przesunięta do środka kompozycji, wypełnia fabułę dynamiką; pistolety umieszczone w cieniu stworzyły niezbędną “głębię”.

Pracując w stylu impresjonistycznym, Sisley, podobnie jak jego koledzy, często wypełniał obrazy symbolicznymi elementami, i tutaj ten moment wyraża się dość wyraźnie: w ptaka z rozpostartymi skrzydłami widz może znaleźć analogię z Chrystusem ukrzyżowanym.