Mariana – John Everett Millais

Mariana   John Everett Millais

Podstawą wiersza i obrazów jest fabuła sztuki Szekspira „Miara za miarę”. Mariana odrzuciła: próżny Angelo, gubernator księcia Wiednia, wysłał pannę młodą na wygnanie po tym, jak jej posag zatonął w głębinach morza. Pozowanie Mariany przypomina pozę Matki Boskiej na obrazie „Chrystus w domu rodzicielskim.

Warsztat cieśli”, ale trudno nazwać to niewinnym. Stoi, sprytnie po długich godzinach spędzonych na haftowaniu; Luksusowy pasek, zsunięty lekko z przodu, pasuje do bioder i podkreśla pośladki. Mariana odchyla głowę do tyłu i pochyla szyję w lewo, pokazując profil publiczności.

Bohaterka jest erotyzowana, jej seksualność jest szczerze wyrażona w naturalnej pozie, wolnej od wyidealizowanego przeciwieństwa tradycji akademickiej.

Ostra perspektywa pomieszczenia, witraże przedstawiające Zwiastowanie, które oddzielają wnętrze pomieszczenia od stołu roboczego bohaterki od jesiennej natury za oknem, a także zastosowanie jasnych kolorów, możliwe dzięki pojawieniu się nowych farb produkowanych na skalę przemysłową – to wszystko determinuje Reskin Prerafaelita w pierwszym liście do „Timesa”, w tym samym miesiącu, w którym wystawiono zdjęcie. Postać dziewczyny otoczona jest teksturowaną złotą tapetą z wizerunkiem arabesk warzywnych i różnych ptaków, na stole przed nią wyhaftowany kwiatowy wzór, na którym pracuje i który zdaje się leżeć na ołtarzu.

Mariana – jak w klatce za oknem i witrażem, przez który można tęsknie patrzeć na ogród. Za nią, w głębi pokoju, można zobaczyć ołtarz z małym tryptykiem i wiszącą nad nim lampą. Sama kobiecość Mariany jest wykluczona w więzieniu, a wiara nie służy jej jako pocieszenie.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)