Francuski malarz Jean Fouquet jest jednym z założycieli sztuki wczesnego renesansu we Francji. Fouquet pracował prawie przez całe życie w Paryżu. W latach 40-tych. Często odwiedzał Rzym, gdzie brał lekcje szkliwa od słynnego artysty Antonio Filareta i studiował dzieła L. B. Alberta, a jednocześnie napisał portret Papieża.
Po powrocie z Rzymu artysta stworzył portret dawcy. Największy wpływ na twórczość Fuke miała praca Masaccio i Fra Andezhelyko. Jego styl rysowania zachwycił publiczność, niewątpliwy talent artysty wywołał prawdziwy podziw, dlatego w 1475 roku został mianowany malarzem królewskim.
Jean Fouquet, jeden z najsłynniejszych francuskich artystów XV wieku, konkurował z Marmionem w sztuce miniaturowej. Fouquet zilustrowała wiele odręcznych książek, w szczególności dzieł Boccaccio. Do najsłynniejszych dzieł artysty należą miniatury książek na tematy religijne i tematy historyczne w Big Historical Chronicles, The Lives of Famous Men and Women oraz Judean Antiquities.
Charakterystyczną cechą tych prac jest realistyczne odzwierciedlenie wydarzeń rzeczywistych lub mitologicznych, których fabuła została przeniesiona przez artystę do współczesnego środowiska Francji. Prace te charakteryzują się takimi cechami, jak swobodny transfer przestrzeni i szeroka gama jasnych kolorów. Miniatury Jean Fouquet odznaczają się miękkim kolorem, a także wykorzystaniem elementów perspektywy bezpośredniej i powietrznej.
W portretach Karola VII i kanclerza G. Juvenela des Yursena, którzy są obecnie wystawiani w Luwrze, artysta z wielką prawdomównością odzwierciedlał naturę poz.
Pędzle Fouquet należą również do kilku eleganckich i wyrazistych kompozycji religijnych, takich jak obraz prawego skrzydła dyptyku z Madonną z Dzieciątkiem, utworzonego w 1451 roku. Dzieło to znajduje się obecnie w Królewskim Muzeum Sztuk Pięknych w Antwerpii.
Mimo że wizerunek Madonny i dziecka jest głęboko religijny, Fouquet przedstawiała Świętą Dziewicę jako ziemską kobietę. Przez pewien czas uważano, że Madonna jest portretem Agnes Sorel, ukochanej francuskiego króla Karola VII. Jednym z powodów takiego stwierdzenia jest w szczególności fakt, że to Agnes Sorel ustanowiła modę na sukienki z otwartymi piersiami: w takiej sukni Madonna jest przedstawiona na płótnie Fuke.
Jej wielbicielem był również ktoś Chevalier – pierwszy patron Fuke. Obraz został namalowany przez artystę w roku śmierci Agnieszki, więc jest całkiem możliwe, że został zamówiony na jej pamiątkę.
Na tym zdjęciu, jak w żadnym innym przypadku, wpływ artystów włoskich na metodę artystyczną Fouquet jest wyraźnie widoczny. Bliskość, jaką malarz poświęca szczegółom, zapożyczył od północnych mistrzów, takich jak Jan van Eyck. Jest to zauważalne w interpretacji korony, ozdobionej drogocennymi kamieniami i różnej fakturze odzieży, futra i przezroczystej zasłony.
Jednym ze słynnych dzieł artysty na temat religijny jest obraz “Etienne Chevalier with Saint Stephen”. Na płótnie Fouquet przedstawiła modlącego się dawcę, Etienne'a Chevaliera, który został objęty przez jego patrona. Św. Szczepana jest przedstawiony w szatach diakona, Fouquet przedstawił go jako pierwszego diakona kościoła chrześcijańskiego. W rękach św.
Szczepana znajduje się książka, na której leży brukowiec – znak męczeństwa.
Fouquet ułożyła te dwie postacie na obrazie tak dobrze, że nie wydają się płaskie, jak w poprzednich pracach francuskich mistrzów. Artysta starał się z wielką siłą zamanifestować strumień świetlny na obrazie i to właśnie ten fakt skutecznie wpłynął na dokładność ułożenia obrazów w przestrzeni i wielkość figur postaci. To artystyczne urządzenie świadczy o znaczącym wpływie na twórczą metodę jego podróży do Włoch.
Ale na tym obrazie zauważalny jest również wpływ mistrzów północy, przy opracowywaniu tekstury materiałów – futra, tkanin, marmuru, kamienia – można zobaczyć podobieństwa z obrazem Van Eycka.