Lata dziewięćdziesiąte XIX wieku były najbardziej owocnym okresem w pracy Cassata. W tym momencie ponownie odwołuje się do wykresu. Wiosną 1891 r. Odbyła się pierwsza indywidualna wystawa artysty w galerii Durand-Ruel.
Skupiono się na serii 10 rycin wykonanych na wzór japońskich mistrzów Utamaro i Hiroshige. Podobnie jak większość ówczesnych Europejczyków, artysta podziwiał sztukę orientalną.
Najbardziej udanym utworem z tej serii był “List”. Krytycy chwalili to zdjęcie. Nawet Camille Pizarro, od której bardzo rzadko można usłyszeć słowa pochwały, nie znalazła ani jednego błędu w pracy Mary, zauważając zadziwiającą kolorystykę obrazów artysty.
Cassat pokazuje nam intymną scenę z codziennego życia domowego. Obraz przedstawia młodą kobietę siedzącą przy stole. Oczywiście właśnie skończyła pisać list i przykleiła kopertę. Od głównego bohatera nic nie rozprasza, wszystkie elementy dekoracyjne są zredukowane tylko do wzoru na sukience i tapecie.
Widz jakby stał się przypadkowym świadkiem wydarzeń.
Praca wyróżnia się czystością linii i oryginalnością rozwiązania kolorystycznego. Artystce udało się zrealizować wiele minimalnych środków. Te ulotne chwile, uchwycone na obrazach, w jej pracy stają się jeszcze bardziej przyziemne i prozaiczne.
Mimo to bohaterka jest na swój sposób interesująca, piękna i pełna wewnętrznej godności.
Akwaforta przyciąga uwagę zwięzłością kompozycji, subtelnością i niepozornymi zastosowanymi przejściami kolorów. Występuje w nieodłącznym, lirycznym i spokojnym obrazowym stylu artysty, jest pełen szczerości, prostego ludzkiego ciepła i pewnego rodzaju lekkiego smutku.