Leda i łabędź – Leonardo da Vinci

Leda i łabędź   Leonardo da Vinci

Pisemne źródła informują, że oryginalny obraz został utracony. Jednak szkice Leonarda da Vinci i wiele kopii są zachowane. Ten słynny obraz był uważany za kopię przez trzysta lat, dzieło nieznanego artysty XIV w szkole w Sienie, a ostatni badacze testamentu sądzą, że może to być niedokończona wersja, która znajdowała się w domu Leonarda w chwili jego śmierci i przekazana jego uczniowi, Salaiemu.

Zdjęcia rentgenowskie pokazały, że pod postaciami dwójki dzieci są wizerunki czworga dzieci Ledy. Leda, w wyjątkowej pozycji do zginania, włosy wyciągnięte z plecionek, najprawdopodobniej obszerny krajobraz rzeczny, został wymyślony przez Leonarda, ale został wykonany przez jego uczniów lub później przez innych artystów, mit grecki opowiada o Ledie, żonie spartańskiego króla Tindarei, miała córki Klitajmestry, Timandry, Filona i syna Castora. urzeczony pięknem Ledy, Jupiter zakochał się w niej. Popłynął do niej wzdłuż rzeki w postaci łabędzia, gdy kąpała się w rzece Evroth.

W wyniku tego związku położyła jedno lub dwa jaja, z których wykluły się niebiańskie bliźniaczki, Kastor i Polluks, Elena Troyanskaya i Klitajmestra. Leda stoi w pełnym rozkwicie, jej ramiona obejmują szyję łabędzia, ale jednocześnie jest czysta. Ptak przytula swoje ciało jednym skrzydłem i przyciąga szyję do twarzy.

Na ziemi nowo wyklute dzieci.

Wygląd kobiecego nagiego ciała, jego postawa i uderzająca plastyczność zaokrąglonych kształtów przypominają klasyczne posągi Wenus, a więc i miłości. Zarówno na szkicach Leonarda, jak i na kopiach, erotyzm podkreślają liczne trzciny. Kiedy dojrzałe, nasiona są daleko rozproszone na ziemi i w wodzie, a trzciny aktywnie rosną.

Jest symbolem reprodukcji w przyrodzie.