Krajobraz – Paul Gauguin

Krajobraz   Paul Gauguin

Jak talerz owoców, płótno Paula Gauguina pojawiło się przed widzem. Okolica Arles, małego miasteczka w Prowansji, na zawsze zamarła z jasnym kontrastującym miejscem czystych kolorów moreli, zielonego jabłka i dojrzałej śliwki. Arles!

Ile krajobrazów autor poświęcił temu miejscu. Rok 1888, cudowny i wzruszający okres życia Gauguina w prowincji na południu Francji, stał się bardzo płodny i pstrokaty jesienią.

Proponowany krajobraz jest jedną z wielu narracji spokojnego malarstwa malarza. Ma spokojną technikę, nie płynącą, ale charakterystyczną, bogatą i kontrastową. Ktoś znajdzie obraz stylizowany i szkicowy.

Tak jest, ale nie jest to hołd dla światowego poglądu samego Gauguina, ale raczej moda na buntownicze nastroje w sztuce XIX wieku o zawiłej nazwie “postimpresjonizm”.

Krajobraz pól jest podobny do wielu prac z tego okresu. Jest prosta i prosta, choć krytycy tamtych czasów dużo mówili o technice pisania. Ale mimo prymitywnej litery z warunkowym rozmieszczeniem obiektów, jak w szkicu, idea pracy jest zrozumiała.

To jest natura. W bliskim splocie elementów roślinnych i obecności człowieka na obrazie było miejsce dla obiektu architektonicznego. Kontrastuje z ogólnym planem nie tylko spokój palety, ale także linie proste i ich ostrość.

Układ elementów krajobrazu jest taki, że każdy z planów ma prawo do niezależnej egzystencji, czy to trójca cichych ludzi, czy kopuła na wzgórzu w oddali ze świerkiem, lub masywne drzewo z koroną po prawej. Na zdjęciu możesz pisać oddzielnie wzięte historie, rozproszone, jako samą fabułę.

Należy jednak zwrócić uwagę na schemat kolorów. Jest tak mdły, że przypomina kosz owoców lub cukierków, jeśli chcesz. Życie przeciwnych kolorów, jako podstawa ruchu impresjonistycznego, doskonale nadaje się do pędzla Gauguina. Jest to bardzo opłacalna “sztuczka” przepływu, która została poddana szerokiej krytyce.

Proste plamy szkicowych, pomalowanych koron i trawy można grać jednym kontrastem, aby pogłębić cień za pomocą spektrum zimnych kolorów w połączeniu z czystymi ciepłymi kolorami.

Kierunek pociągnięć pędzla, wybór pędzla pozwala zróżnicować różne szczegóły tekstury, takie jak gałęzie sosny i brzozy. Paul Gauguin zaproponował chwytliwe płótno z prostą narracją francuskiego miasta w słodkim kolorze opartym na czerwonej jesieni.