1906 jest uważany za czas narodzin obrazu. Nesterow pokazał nie tylko piękno rosyjskiej natury, ale także jego stosunek do niej. Uczucie miłości, przyjemności natychmiast rzuca mi się w oczy.
Ten obraz, mimo swojego wieku, ma ponad 100 lat, ludzi w różnym wieku i pokoleń się to podoba.
W centrum Nesterowa przedstawiał samotne drzewo, jego osobliwość polega na tym, że z jednej strony jest listowie, z drugiej spada. Kiedy patrzysz na to zdjęcie, spoglądasz przez rzekę. Otwiera się niezwykle piękny krajobraz.
Artysta napisał początek jesieni, która nieśmiało zawarta jest w jej prawach. W niektórych miejscach liście są całkowicie zielone, nietknięte żółtością. Piękno – jesień pracowała nad wyborem kolorów. Jakiego rodzaju kwiatów tam nie ma.
Przekształcają drzewa w jasne miejsca.
Centralnym punktem obrazu jest majestatyczna, spokojna rzeka. Co nie przeszkadza jesiennej bryzie. Powierzchnia rzeki jest jak lustro, w którym odbijają się piękno – brzoza.
To tak, jakby nie mogli spojrzeć na nowy strój podany przez samą naturę. Chmury odbijają się w rzece.
Ten obraz, mimo spokoju, przynosi smutek. Staje się smutne z powodu nieuchronności zbliżania się jesieni, z faktu, że wszystko ma swój koniec. To radosne lato także się skończyło, przed błotem, zimnem, mrozem.
Nie jest radością na myśl, że trzeba odejść od lata z radością, słońcem, zabawą.
Nesterow dokładnie pokazał piękno rosyjskiej natury, urok każdej pory roku. Musisz nauczyć się akceptować to, co jest ci dane. Na tym obrazie musisz zaakceptować i zobaczyć piękno i osobliwość jesiennego krajobrazu.
A lato powinno zostać obniżone. Musimy być w stanie cieszyć się tym, co jest nam dane w tej chwili.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)