Idylliczny krajobraz – Annibale Carracci

Idylliczny krajobraz   Annibale Carracci

Annibale Carracci napisał wiele krajobrazów, ale wniósł wielki wkład w rozwój gatunku krajobrazu. Pejzaże z okresu bolońskiego, które nam się przytrafiły, wydają się kontynuować sceny rodzajowe, które artysta tak bardzo lubił w swoich wczesnych latach, ponieważ zawsze zawierały postacie.

Przykładem jest idylliczny krajobraz z lat 1585-88, umieszczony przy wejściu, gdzie rybacy są przedstawieni na tle pięknego krajobrazu. Po przeprowadzce do Rzymu Carracci całkowicie porzucił gatunek krajobrazu i powrócił do niego dopiero w 1604 r., Kiedy kardynał Aldobrandini nakazał artyście mieć sześć obrazów do dekoracji swojego domowego kościoła.

To prawda, że ​​bohater naszego wydania napisał tylko dwa lunety z tej serii, powierzając resztę swoim uczniom, ale mimo to udało mu się stworzyć nowy gatunek „idealnego krajobrazu”, następnie bezlitośnie wykorzystywany przez wielu malarzy. Prawdziwe środowisko naturalne w „pejzażu idealnym” przekształca się w majestatyczny krajobraz, przed którym rozwija się scena historyczna lub mitologiczna. Ten wynalazek Carracci stał się początkiem tradycji, która została rozwinięta przez takich mistrzów jak Claude Lorrain i Nicolas Poussin.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)