Harmonia – Wiktor Borysow-Musatow

Harmonia   Wiktor Borysow Musatow

Młody markiz przeciwko majestatycznemu zmierzchowi recytuje wiersze dwóm damom. Zmierzona melodia poetyckich linii łączy w sobie elegijny stan kobiet z czujnym bezruchem liści i wieczorną głębią parku. Wszystko musi przekazywać tajemniczą moc poezji, która redukuje ludzi i naturę do bliskich i bliskich kręgów.

W tej sielance zamarzły ogromne chmury, jak bloki śniegu. Ich obraz nie tylko ukazuje pionową kompozycję wyglądającą w górę. Dzięki nim scena rodzajowa zyskuje symboliczny dźwięk.

Zimne odcienie: białe, perłowe sukienki damskie z niebieskimi cieniami, fioletowa kamizelka markiza, niebieskawe zielenie trawy i wysokie drzewa – powinny tam być, na “wysokościach gór”, opierać się czystej bieli, oświetlonej różowym blaskiem słońca.