Kolory tego obrazu są charakterystyczne dla kreatywności Dali: lazur i odcienie żółtego. Pierwszy plan to półka kamiennych bloków. Za tym projektem, opierając rękę na poziomej powierzchni, stoi mężczyzna.
Widz widzi tylko głowę, ramiona i rękę.
Mężczyzna ma brązowe włosy, zaczesane w rozłąkę z modą tamtych czasów. Jego rysy są wykrzywione grymasem żalu. Tło obrazu to góry i wirująca złota chmura.
Na jego tle widać jeszcze jedną postać. To człowiek o dziwnie zdeformowanej, bezwłosej głowie i przerośniętych pośladkach. W ręku trzyma skręconą białą chusteczkę.
Zwisająca tkanina wskazuje owalny przedmiot w kolorze ciała, ukryty za cięciem płótna.
Widzimy tylko jego zaokrągloną krawędź. Być może jest to typowe dla zdjęć Dali surrealistycznej wydłużonej kończyny lub pośladka, wyposażonej w jedno lub więcej rekwizytów. Lub architektoniczny kształt zaokrąglonego kształtu.
Kompozycja obrazu i gra światłocienia zmusza wyobraźnię widza do pośpiechu do prawej krawędzi płótna, kończąc możliwe opcje.
Artysta rzuca przynętę, oferując publiczności zagadkę bez odpowiedzi. Warunki problemu są wyraźnie niekompletne. Na zdjęciu jest zbyt mało pewności, aby uzasadnić tak dziwaczny tytuł. Ale pytanie “co autor chciał powiedzieć?”, Najprawdopodobniej będzie błędem.
Dali, idąc za swoim sarkastycznym stylem dialogu z publicznością, nic nie powiedział: oferuje tylko grę szarad.
A na końcu gry może się okazać, że kapelusz maga jest pusty, nie ma też nic poza cięciem obrazu, a mistrz, chichocząc, przyznaje, że oszukuje.