Bryullov wysoko cenił geniusz Puszkina. Krótka randka, która trwała mniej niż rok, nagła śmierć poety uniemożliwiła Bryullovowi uchwycenie cech Puszkina. Głęboko zasmucony artysta o śmierci poety. „Rozmawiali o Puszkinie”, napisał Mokritsky w swoim dzienniku, „czytał swoje wiersze, podziwiał każdą linię, każda myśl słynnego poety… zazdrościł jego śmierci… żałował, że klimat domowy nie sprzyjał jego zdrowiu.
W mieszkaniu Brullova stał kominek, pozłacane popiersie poety, który później przeszedł w posiadanie potomków jego brata.
Obraz był dla Bryullova rodzajem artystycznego pomnika ku czci zmarłego poety. Zaczęło się wkrótce po śmierci Puszkina. Prace Bryullova nad Fontanną Bakczysaraju trwały kilka lat.
W roboczych albumach i kartach mistrza naszkicowane są fontanny Bakhchisarai ze szkicami do portretu Vitali, Osade Pskov, Ascension of Our Lady i innych.
W wierszu Puszkina Bryullov nie wybrał dramatycznego momentu zderzenia Zaremy z Marią, ale opis spokojnego życia półsnu. Pod rozpościerającymi się drzewami, przy basenie, osiedlili się młodzi jeńcy z ciekawością dzieci, obserwując, jak ryby pluskają się w wodzie. Ich radość łagodzi niedowierzające spojrzenie eunucha, zazdrośnie strzegącego honoru Giray.
Zabawa „młodych żon” staje w obliczu cichego smutku Maryi, siedzącej samotnie w odległym oknie. Jej lekka sylwetka z opuszczoną głową pokryta jest jasnym punktem na tle kolorowych ubrań. Bryullov nie podjął natychmiast takiego planu decyzji.
W wczesnym szkicu ołówkiem przedstawił młode kobiety kąpiące się w basenie. Mary jeszcze tam nie było. Treść kompozycji wyczerpała się, ukazując piękno nagiego ciała. Starając się zbliżyć do wiersza Puszkina, Bryullowa, w kolejnych szkicach nie tylko wprowadził Marię w skład, ale także zwiększył oryginalność sceny wschodniej.
Opracowując typ szkiców ołówkiem, szukał charakterystycznych wizerunków wschodnich kobiet. Barwy narodowe tworzyły także ubrania w najbardziej tęczowych kolorach.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)