Religia chrześcijańska mówi, że Bóg stworzył jako pierwszą osobę. więc upewnił się, że człowiek żyje swobodnie na ziemi i stworzył raj lub ogród na wschodzie, w Edenie, miał wszystko, co było potrzebne do przyjemnego i wolnego życia. Mężczyzna nie musiał pracować. W Edenie, zgodnie z Bożym rozkazem, różne drzewa zaczęły rosnąć, przyjemnie wyglądające i z owocami nadającymi się do jedzenia.
W samym centrum Edenu zasadził kolejne drzewo, które nazwano drzewem wiedzy o dobru i złu. Uczynił to z myślą o doświadczeniu posłuszeństwa człowieka, przestrzeganiu przykazań Bożych. Osiedliwszy człowieka w Ogrodzie Eden, Bóg powiedział mu: „Będziesz jadł z każdego drzewa w ogrodzie, a nie zjesz niczego z drzewa wiedzy i zła; bo tego dnia, kiedy z niego zjesz, umrzesz ze śmiercią”.
A potem Bóg uświadomił sobie, że nie jest dobrze, aby ktoś był sam, potrzebował asystenta. zebrał wszystkie zwierzęta polne, wszystkie ptaki niebieskie, doprowadził do mężczyzny, aby dał wszystkim imię. A człowiek dał imiona wszystkim bydłu i ptakom i wszystkim zwierzętom, ale wciąż był sam. Bóg zrozumiał, że człowiek potrzebuje pary. I przyniósł Adamowi głęboki sen, wziął jedno z jego żeber i wyprowadził z niego kobietę. Przyprowadził ją do Adama i powiedział, że to kość z jego kości, ciało jego ciała, a ona będzie nazwana jego żoną, ponieważ została zabrana od męża.
Adam nazwał swoją żonę Ewę, co w języku żydowskim oznaczało „życie” i musiała stać się protoplastką wszystkich ludzi na ziemi.
Adam i Ewa żyli w pokoju i radości, byli nadzy i nie wstydzili się swojej nagości. Nie bali się chorób, głodu ani śmierci. A zwierzęta wokół nich były uczuciowe z nimi, silni nie dotknęli słabych, a wszyscy jedli trawę i owoce z drzew, a wszystko wystarczyło.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)