Echo – Jackson Pollock

Echo   Jackson Pollock

W 1951 roku Pollock uznał, że możliwości “technologii kroplówki” w czystej postaci zostały wyczerpane. Obawiając się powtórzeń, postanowił porzucić czystą abstrakcję, odwołując się do doświadczenia surrealizmu, który długo go przyciągał.

W rzeczywistości ten krok Pollocka był całkowicie ewolucyjny, naturalny – nie prowadził do rozstania z “listkiem kroplowym”; w nowym kontekście Pollock kontynuował pracę w ramach wymyślonej przez siebie techniki, koniecznie tylko ją ulepszając.

Artysta rozłożył paski płótna na podłodze warsztatu, a następnie “włożył” się w trans i położył farbę na płótnie, skrapiając ją bezpośrednio z puszki lub używając kijów i pędzli. Aby pewniej kontrolować przepływ farby, Pollock zaczął używać miarki, którą według Lee Krasnera traktował jak “gigantyczny automatyczny długopis”.

Od tego czasu artysta ograniczył swoją paletę tak bardzo, jak to możliwe, ten okres w jego twórczości nazywa się “czarno-biały”. Początkowo czarno-białe obrazy zostały powitane przez publiczność raczej chłodno, ale później krytycy zaczęli odpowiadać na nie w superlatywach.