Wiele obrazów tego artysty poświęconych tematyce dziecięcej. Na przykład zawierają takie arcydzieła, jak “Wziął język”, “Przyszedł na święta”, “Chłopcy”. Chciałbym zatrzymać się bardziej szczegółowo i rozważyć zdjęcie “Chłopcy”.
Została namalowana w 1971 roku.
Na zdjęciu widzimy trzech chłopców, w nocy wspięli się na dach, prawdopodobnie potajemnie przed rodzicami. Wpatrują się w niebo. Można sobie wyobrazić, że rywalizują ze sobą, aby pokazać sobie konstelacje i opowiedzieć tajemnice rozgwieżdżonego nieba.
A może kłócą się o galaktykę gwiazdową lub inne planety. Ich twarze wyrażają zachwyt, z takim entuzjazmem szukają czegoś tam.
Wygląda na to, że chłopaki nie zauważają niczego, co się dzieje wokół. Podoba mi się to zdjęcie, ożywa w moich oczach. Chcę tam być, na dachu, obok facetów i tak, jak rozmawiają o nocnym niebie. I możesz dyskutować nie tylko o galaktyce i planetach, ale także dzielić się sekretami i tajemnicami.
I nie obchodzi nas, jak artysta przedstawia miasto, dla nas łączy się z gwiaździstym niebem i wysuwa na pierwszy plan chłopców.
Artystce udało się pokazać tajemnicę rozgwieżdżonej nocy, zwłaszcza w połączeniu z dziećmi. Jeden mimowolnie pamięta siebie w lecie, jak uwielbiał podziwiać zachód słońca lub wschód słońca z przyjaciółmi, a także życzyć sobie, kiedy spada gwiazda. Niewielu ludzi wierzy w ten omen, ale raz spełniłem życzenie. Wierzę w cuda gwiaździstej nocy. Dzięki autorowi za jego pracę skłonił mnie do zanurzenia się w świat dzieciństwa, aby poczuć jego niedbałość.
Wydaje mi się, że właśnie takie obrazy sprawiają, że wielokrotnie doświadczamy chwil, które łączą nas z dzieciństwem, dają nam siłę, by nie poddawać się i iść dalej.