Chatki pod drzewami – Paul Gauguin

Chatki pod drzewami   Paul Gauguin

Francuski artysta Paul Gauguin stał się jednym z tych, których historycy sztuki nazywali postimpresjonistami – obok V. van Gogha i A. Toulouse-Lautreca. Nie chodzi jednak o to, gdzie zidentyfikować artystę i jaki stylistyczny trend go przypisać. Był bystrą indywidualnością twórczą, włóczęgą i poszukiwaczem przygód, wzorowym człowiekiem rodzinnym i złośliwym człowiekiem.

W osobowościach ery modernizmu współistniały skrajności w jakiś dziwny sposób.

Impresjoniści już zaczęli rezygnować z wizualizacji tematu i podkreślali subiektywny początek autora. Wyczyść linie ustąpiły miejsca rozmazanemu.

Paleta kolorów okazała się osobliwa, albo celowo krzyczała, albo, przeciwnie, stłumiona.

Na przykład polinezyjskie pejzaże Gauguina powstają w taki sposób, że sam obraz jest jakby lekko przesunięty, zniekształcony w porównaniu z pierwotnym. Gdzieś w rogu płótna “zagnieżdżonych” ludzi, ale wyraźnie tylko tworzy tło, a uwaga artysty nie koncentruje się na nich. Tak, łatwo się domyślić, że są tubylcami, że mają tradycję noszenia na głowach dzbanków z wodą lub potraw z jedzeniem.

Oto ich chaty w głębi gęstej tropikalnej roślinności o znacznie jaśniejszych kolorach. Na resztę widzimy burzę zieleni.