Artysta jest boleśnie samotny, rozciąga się na zewnątrz, czerpie radość z kreatywności, gdy w Abramtsevo S. Mamontov, poprzez swoich przyjaciół i towarzyszy, wchodzi w kontakt z dziełem ludowych rzemieślników. Ten zwrot Vrubla wzmacnia jego przyjaźń z A. Rimskim-Korsakowem. “Notatka krajowa”, pisze do swojej siostry, “którą chce się złapać tak bardzo na płótnie iw ornamentie”. Wkrótce potem, za granicą, wyznaje: “Ile piękna mamy w Rosji!” aw Torcello – “Torcello… drogi, Bizancjum”.
To hobby daje o sobie znać w jego pracy. Konieczne jest porównanie wcześniejszego rysunku kolorów Vrubel, z jego wyraźną i trzeźwą konstrukcją formy i przestrzeni, u Chistyakovsky'ego, z późniejszym “Wisteria”, prawie zamienił się w ornament rytmiczny, a następnie długą drogę, którą artysta stanie się dla nas jasny. W swoich pracach dekoracyjnych wygrywa spokojny, gładki rytm, harmonię i otwarte kolory; teraz ornament nie jest odejściem od świata przedmiotów, ale przeciwnie, akceptacją zgody elementów, harmonijnym porządkiem, prawdziwą formą przedmiotów.
Te hobby pomogły Vrubelowi wyrazić się w scenerii teatralnej i kostiumach, w szkicach mebli, w ceramice, w naczyniach itp.
“Vrubel uderzająco malował ornament, nigdy nie pożyczając nigdzie, zawsze swój” – pisał K. Korovin. kładąc nacisk na funkcje, stale łącząc się w różnych miejscach, wtedy pojawił się cały obraz. ” W świecie przyrody najbliższa analogia do opisywanego procesu wyłaniania się obrazu z początkowo rozproszonych linii i uderzeń, które tworzą fantazyjny krawat dekoracyjny, w którym nagle pojawiają się znajome przedmioty, jest krystalizacją szronu na mroźnym szkle.