Rzeźba Michelangelo Buonarroti „Bound Slave”. Wysokość rzeźby wynosi 229 cm, marmur. W drugiej dekadzie XVI wieku głównym tematem pracy Michała Anioła jest wyrażenie idei nierozwiązywalnego konfliktu między człowiekiem a wrogimi mu siłami, iw związku z tym odpowiednie zmiany zachodzą w twórczej metodzie rzeźbiarza.
Wcześniej Michał Anioł zastosował jeden główny punkt widzenia na posągu lub grupie, która najpełniej wyraziła figuratywną koncepcję. Teraz mistrz pokazuje obraz w jego formacji, zmianie, co osiąga się poprzez wprowadzenie złożonych motywów ruchu, obliczonych na podstawie kilku aspektów widzenia, zastępując się w procesie percepcji i w całości elementów kompletnego obrazu wielowymiarowego.
Tak więc, pomijając figurę „Związany Niewolnik” od prawej do lewej, widz najpierw odczuwa impotencję ciała, utrzymując pionową pozycję tylko dlatego, że jest przykuty; ruch odrzuconej głowy wyraża bolesne cierpienie. Ale ponieważ rzeźba „Bound Slave” trwa, widz zauważa, jak ciało zaczyna rosnąć w siłę, budować siłę, mięśnie rosną, napinają się, a wreszcie napięcie osiąga granicę – nie jesteśmy już więźniem, bezsilnie przykutym i potężnym bohaterem jego pierwszeństwo; w potężnym ruchu podniesionej głowy domyśla się dumnego wyzwania.
Moc więźnia jest tak wielka, że wysiłek, jaki czyni, jest tak znaczący, że więzy, które go wiążą, wydają się nieuchronnie zerwane. Ale tak się nie dzieje. Kontynuując poruszanie się w lewo, widz zauważa, że napięcie zmniejsza się, mięśnie tracą siłę i przeważa wyraz beznadziejnego cierpienia.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)