„Bitwa Angiari” nie została ukończona przez Leonarda da Vinci. Było jednak wiele wstępnych szkiców i rysunków, a kopie ukazały się po śmierci artysty. Najlepsza kopia „Bitwy Angiarii” została wykonana w połowie XVI wieku przez Petera Paula, Rubensa, który umiejętnie zastosował rysunki Leonarda da Vinci
Fresk na ścianie, który Leonardo pozostawił niedokończony wiosną 1506 r. I który został zniszczony w połowie XVI w., Przedstawiał bitwę Anghirian z 1440 r., Kiedy to Florencja wraz z papieskimi sojusznikami pokonała przeciwników z Mediolanu w pobliżu miasta Anghiari. Dynamizm i dramatyzm sceny tworzą blask. Czterech zawodników jest pokazanych wściekle walczących o flagę: po lewej – Francesco Piccino i jego ojciec Niccolò, lider oddziałów w Mediolanie.
Byli przeciwni Pierciampola Orsini i Louis Scarampo – z oddziałów Florencji i papieskich sojuszników, którzy mieli wygrać konflikt. uwaga na nit. Dwóch jeźdźców po lewej, przede wszystkim Francesco Piccinino,
Brutalny grymas Francesco uzupełnia dziwne wygięcie górnej części ciała i lewej ręki, wydaje się, że zlewa się z koniem. Człowiek i zwierzę stały się jednym, wojowniczym staje się zwierzęciem: zdeformowanym stworzeniem, którego nieokiełznane szaleństwo odbija się w jego zniekształconym ciele.
Przeciwnicy z oddziałów Florencji i papieskich sojuszników są mniej dramatyczni, co prawda w spokojniejszych ruchach, ich profile są mniej zniekształcone. Stanowią one inny, bardziej zrównoważony obraz bitwy, który współczesni Leonardo uważali za znacznie mniej interesujący, preferując negatywne wcielenia wojowniczości u swoich przeciwników. Efekt wściekłości wyrażonej na twarzach podkreślają ważne szczegóły postaci Francesco Piccinino, którego wygląd ma ślady Marsa, boga wojny.
Przywódcy jednostek we Florencji, zbliżający się po prawej stronie, wyrażają powszechną we Florencji koncepcję – wdrożenie skomplikowanej taktyki na polu bitwy.