Beatrice the Blessed – Dante Rossetti

Beatrice the Blessed   Dante Rossetti

W 1862 roku Elizabeth Siddal, muza i żona Ros-Setti, zmarła zatruta przez loudanum. Wiadomo, że artysta dostrzegł bezpośredni związek między swoją „idealną” miłością do miłości Elizabeth i Dantego do Beatrice. Obraz „Beatrice blessed”, napisany przez Rossettiego po śmierci żony, był ostatnim, w którym przedstawił ją w formie Beatrice.

Sam malarz powiedział, że chce tu pokazać śmierć „jako ekstazę, niespodziewaną przemianę duchową”.

Zaglądaj w twarz Beatrice. Oczy ma zamknięte – widzi już zdjęcia innego świata. Jej złocistoczerwone włosy oświetlone słońcem tworzą wokół głowy pozory aureoli.

Ptak, zwiastun śmierci, upuszcza mak w otwarte dłonie – symbol zapomnienia i spokojny sen.

W tle widz może zobaczyć postacie Dantego i Anioła. Cała scena jest zalana tajemniczym światłem zachodzącego słońca, a wraz z nią autor skupia uwagę nie tyle na twarzy, ile na rękach Beatrice.

Światło pada w taki sposób, że staje się jasne dla widza – twarz ukochanej Dantego jest skierowana na źródło światła, a jej dłonie przyjmują go jako łaskę. Z punktu widzenia rozwiązań kolorystycznych i kompozycyjnych obraz jest niezwykle prosty – nie jest tak fascynujący, ale fascynujący.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)