Autoportret artysty Tiziano Vecellio. Rozmiar autoportretu 86 x 69 cm, olej na płótnie. Urodził się w dość zamożnej i dobrze urodzonej rodzinie w prowincjonalnym mieście Pieve di Cadore w regionie Belluno w Wenecji.
Dokładna data urodzenia jest nieznana. Wielu badaczy dzieła wielkiego artysty określa jego datę urodzenia dość niejednoznacznie, począwszy od 1476 r. Aż do 1490 r.
Najbardziej akceptowalnym wariantem roku urodzenia jest okres od 1488 do 1490 roku. Około 1500 Tycjan otrzymał od swojego ojca warsztat weneckiego mozaikisty Sebastiano Zuccato. Następnie studiował malarstwo w pracowni ówczesnego szefa szkoły weneckiej Giovanniego Belliniego i jego brata Gentile Belliniego.
W 1507 roku Tycjan wszedł jako asystent w pracowni Giorgione, po śmierci wielkiego malarza ukończył niektóre z jego obrazów.
W latach 1517-1555 Tycjan służył jako oficjalny malarz Republiki Weneckiej. Cieszył się ogromną chwałą w życiu, jego klientami byli cesarz Karol V, król hiszpański Filip II, papież Paweł III, władcy Mantui, Ferrari, Urbino. Charles V nadał mu tytuł hrabiego Palatinsky'ego.
Artysta był ściśle związany z wenecką elitą intelektualną, długotrwała ścisła przyjaźń łączyła go z pisarzem, publicystą, krytykiem sztuki Pietro Aretino i czołowym architektem Wenecji, Jacopo Sansovino.
Tycjan był szefem weneckiej szkoły malarstwa Wysokiego i Późnego Renesansu. Wczesne prace artysty cechuje radość koloru, wszechstronność percepcji życia. Spokojną jasność, patos i dynamikę monumentalnych kompozycji zastępuje psychologiczna ostrość obrazów, intensywny dramat, ich bezlitosna prawdomówność.
Titian stworzył obrazy pełne podwyższonego poczucia piękna życia, niespokojnej zmysłowości. W późniejszych tragicznych utworach podkreślał godność i siłę ducha bohaterów.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)