Autoportret – Camille Pissarro

Autoportret   Camille Pissarro

Patrząc na najsłynniejszy autoportret Pissarro, stworzony w 1873 roku, staje się jasne, dlaczego ludzie żartobliwie nazywali artystę biblijnymi imionami „Mojżesz” lub „Abraham”. Wydaje się, że starotestamentowy prorok o odpowiednim wieku patrzy na widza z płótna, podczas gdy malarz skończył wówczas 43 lata.

W atrybucie Pissarro wiele autoportretów, a kiedy zostały stworzone, używał oleju, ołówków i gwaszu, ale wśród serii obrazów tego gatunku, „Autoportret” z 1873 r., Praca jest w dużej mierze symboliczna, ponieważ tutaj są elementy jego nowego styl. Płótno zostało napisane na rok przed pierwszą wystawą impresjonistyczną. Krajobrazy drugiego planu mają schematyczne ujęcie, ale w ich stylu zauważalne jest, że spełniają szereg impresjonistycznych kryteriów.

Pod wieloma względami portretowa twarz autora jest zapisana w jego zwykłej tradycji krajobrazowej: podobna gra koloru i światła, nic więcej niż symboliczne określenie głębi, spontaniczności.

W technice wykonywania pracy wpływ Cezanne'a jest wyraźnie zauważalny, a klasyczna poza „modelem” odpowiada tradycjom malarskim, które charakteryzują dzieło Chardina. Jak zauważyli współcześni Pissarro i Cezanne, stała komunikacja dwóch mistrzów przyniosła wiele korzyści dla malarstwa francuskiego, a artyści często przedstawiali się w swoich obrazach.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)