Archanioł Gabriel, z głównej części XII wieku. Drewno, płótno, lewki, tempera jajeczna. 48,8 x 38,8 x 2,8 Najstarsza ikona w kolekcji Muzeum Rosyjskiego, jeden z najbardziej znanych zabytków z czasów przed Mongolią.
Ikona została znaleziona w repozytorium ustawionym na dzwonnicy Iwana Wielkiego na Kremlu moskiewskim. Początkowo mogło ono znajdować się w jednej ze starożytnych świątyń Nowogrodu lub Włodzimierza, gdzie znajdowało się na barierze ołtarza niskiego oddzielającego wschodnią część świątyni od jej centralnej przestrzeni.
Ikona powstała w XII wieku i jest ściśle związana z kulturą artystyczną Bizancjum. Świadczy o tym wschodni typ twarzy anioła, nacięcie jego oczu w kształcie migdałów. Duchowość na obrazie daje lekkie nachylenie głowy, pełne zamyślenia i smutku wyglądają szeroko otwarte oczy. Cała duchowa głębia, emocjonalność i kontemplacja obrazu koncentrują się w tych wspaniałych oczach.
Ikona znalazła miarę harmonii i doskonałości, która jest dostępna tylko dla wielkich mistrzów.
Subtelny list osobisty z łagodnymi przejściami od światła do cienia, malowniczy charakter tekstury powraca do hellenistycznych tradycji, które zachowały się i żyły w sztuce Bizancjum przez całe średniowiecze. Drugie imię – „Angel Golden Vlasy” otrzymało od złotych rowków na włosach archanioła, które pojawiły się podczas jednej z późniejszych odbudów ikony. Post w 1934 r. z Państwowej Galerii Trietiakowskiej; wcześniej – w moskiewskim publicznym i rumuńskim muzeum.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)