Apostoł Piotr, “książę apostołów”, zwany Szymonem, wraz ze swym bratem Andrzejem, był prostym rybakiem galilejskim. Na wezwanie Chrystusa poszli, pozostawiając swoje rzemiosło, ich dom i rodzina, miasto, poświęcili wszystko, aby stać się “rybakami ludzi”. Stał się jednym z najbliższych i zaufanych uczniów Jezusa.
W przeszłości rybak Szymon był świadkiem cudów – uzdrowień, zmartwychwstań, towarzyszył Panu na górze przemienienia i w Ogrodzie Getsemani. Dla pewności w wierze Chrystus nadał mu nowe imię, Piotr.
Piotr towarzyszył Panu przez całą ziemską służbę, ale odrzucił go po swoim aresztowaniu, ale potem pokutował i z całą gorliwością rozpoczął swoją posługę, do której został wezwany, aby nakarmić owce Pana. Stał się głową kościoła, szeroko głosił ewangelię. Po cudownym uwolnieniu z więzienia Paweł opuścił Jerozolimę. Według legendy założył pierwszą wspólnotę chrześcijańską w Rzymie, 25 lat był biskupem Rzymu i zmarł jako męczennik w czasach prześladowań za czasów cesarza Nerona w 64 roku ne er
W sztuce przedstawiania Piotra Apostoła – najbardziej rozpoznawalny. Zwykle jest przedstawiany na obrazie starszego, ale nadal silnego starca, łysiejącego lub z tonem, z krótkimi kręconymi siwymi włosami i brodą, zazwyczaj krótką i falistą, o szorstkich rysach o szerokiej twarzy. Zwykle przedstawiano go ubranego w niebieski chiton, nad którym rzucono żółty kolor.
Ale główną cechą jest klucz do bram Królestwa Niebios, powierzonych mu przez samego Pana. Przedstawione proste żelazne, srebrne lub złote klucze symbolizują większą duchową moc, wiązanie i postanawianie, przyjmowanie i ekskomunikowanie. Rzadszym atrybutem św. Piotra w sztuce jest przedstawienie odwróconego krzyża, laski z trzema poprzeczkami, książki, koguta, rzadziej statku lub ryby jako symboli chrześcijańskiego kościoła, a także rzemiosła Piotra – najpierw rybaka, potem “łapacz ludzi” powołany przez Pana.
Czasami jest przedstawiany w papieskich szatach – tiara i płaszcz.
Na obrazie El Greco Apostoł Piotr pojawia się jako szaro-brodaty mędrzec. Jego szaty są niegrzeczne i nieskomplikowane. Funkcje twarzy są proste, wyglądają na rozproszone. Wydaje się, że jest zanurzony w modlitwie i kontempluje świat duchowy. Cały jego wygląd oddycha prostotą i pokorą. Święty mocno ściska dwa proste żelazne klucze w lewej ręce.
Piotr przyciska prawą rękę do klatki piersiowej, trzymając lekko płaszcz, wskazując na Chrystusa. El Greco nie odstąpił od tradycji w wyborze kolorów szat Piotra – niebieskiego chitonu i ochrowo-żółtego peleryny z motywem.
W obrazach El Greco nie ma nic przypadkowego, wszystko jest wypełnione głębokim znaczeniem. Niewątpliwie Apostoł nie wywyższa swojej szczególnej pozycji, duchowej mocy, którą posiada. Dla Piotra ważniejsza jest wiara, miłość, współczucie.
Dla Hiszpanii w czasie ostrej inkwizycji było to od strony artysty śmiałym wyzwaniem dla istniejącego schematu.