Apostoł Piotr nie został powołany przez Chrystusa, jako Jego 12 uczniów, podczas swojej ziemskiej służby. Po pierwsze, w Nowym Testamencie nazywa się Saul, a następnie używa się rzymskiego imienia – Pawła. Początkowo gorliwy prześladowca wyznawców “herezji z Nazaretu”, nawrócił się na chrześcijaństwo i został posłany przez Ducha Świętego, aby głosił pogan nie-Żydom.
Przeprowadził wiele podróży misyjnych, wiele założyło wiele kościołów, w tym na Krecie, ojczyźnie El Greco. Historia życia i posługi Apostoła Pawła jest zapisana w Księdze Dziejów Apostolskich, imponująca lista jego niedostatków i cierpień jest również odnotowana w 2 Kor 11,24-28:
Apostoł Paweł jest czczony przez jeden z “filarów” kościoła chrześcijańskiego. Większość Nowego Testamentu składa się z napisanych przez niego Orędzi, skierowanych osobiście do różnych kościołów i chrześcijan. Według legendy Paweł zmarł męczeńską śmiercią, ścięty w Rzymie za 64 lat przez cesarza Nerona.
Najczęściej apostoł Paweł jest przedstawiany ze zwinięciem w rękach z mieczem. El Greco, ściśle przestrzega tradycji, a na płótnie pojawia się “Apostoł Paweł” z cyklu Apostolado z tymi atrybutami. W rękach apostoła znajduje się prześcieradło z fragmentem po grecku od Listu do Tytusa, pierwszego biskupa Krety.
El Greco wielokrotnie pisał obrazy Apostoła Pawła, jedną figurę i grupy. Zwykle w swojej pracy św. Paweł w formie męża w dorosłości, czarnobrody, z krótkimi czarnymi włosami.
El Greco wybrał tradycyjne kolory szat Paula – niebieską tunikę i czerwony płaszcz-givoriy.
Czarne włosy świętego dotykają siwe włosy, zdecydowanie głowa zaczyna łysieć. Jednak czarne, przeszywające oczy błyszczą energią i nieposkromionym duchem. Faryzeusz z szanowanej rodziny, wschodząca gwiazda religijnego horyzontu Izraela, “uważał to za próżne”.