„Yawning Girl” – zdjęcie Edvarda Muncha, napisane w 1913 roku. W swoim typowym ekspresjonistycznym stylu Munch przedstawia prawie nagą kobietę siedzącą na krawędzi łóżka i gotową do wspinaczki. Jej usta są szeroko otwarte: ziewa po śnie.
Lewa noga jest lekko uniesiona – jest to chęć rozgrzewki lub nieświadomy odruch podświadomy.
Kompozycja obrazu „Yawning Girl” jest bardzo podobna do kompozycji z wczesnego dzieła artysty „Maturation”, napisanego w 1894 roku, ale pod wieloma względami różni się od jej nastroju. Strach, przedstawiony jako wielki cień za dziewczyną siedzącą na łóżku na obrazie dwadzieścia lat temu, został zastąpiony przez spokój i relaks. Cienie pisane przez autora nie stanowią już zagrożenia ani nie straszą widza ani głównego bohatera płótna.
Nagie modele z tego okresu twórczości artysty są pełne ekspresji i zmysłowości. Edward Munck osiąga ten efekt z chaotyczną, szalejącą nakładką kolorów. Według niektórych badaczy dzieł norweskiego artysty, jego obrazy są związane z dziełami fowistów, zwłaszcza Henri Matisse'a.
Chaotyczny, niespokojny kolor obrazu „Ziewanie dziewczyny” jest kompensowany solidną kompozycją pracy, która kontroluje cały obraz. Jak to często bywa w Munch, kompozycja jest zbudowana na przecięciu linii poziomej i pionowej, tworząc symboliczny krzyż.
Oczywiście w nastroju obrazu „Ziewanie dziewczyny” nie ma nic prostszego. Jakby w każdej chwili jej ziewnięcie może przerodzić się w krzyk. Tabela przedstawiona po prawej stronie płótna podkreśla nie tylko kompozycyjną linię poziomą: rozpoznaje dekorację pokoju w obrazie „Chora dziewczyna” z 1886 roku.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)