Autoportret – Edvard Munch

Autoportret   Edvard Munch

Na autoportrecie Edvarda Munka widzimy postać mężczyzny z zapalonym papierosem, owiniętego niebieskawym dymem tytoniowym, który ma na celu zwiększenie ekspresji twarzy artysty i jego prawej ręki na zdjęciu. W rzeczywistości ten dym staje się ramą, ramą dla nich, powoli podnoszącą się z prawego rękawa do skroni artysty; olśniewająca biel mankietu i szeroki kołnierz tworzy dodatkowy efekt ograniczający. Cienkie pociągnięcia czerwonej farby wskazują na spuchnięte żyły z tyłu dłoni, prawa świątynia i prawa część czoła są zabarwione na żółto.

Dzięki tej technice uwaga widza skupia się na spojrzeniu artysty, na jego silny, nerwowy pędzel. Dla większej ekspresji Munch porzuca lokalne kolory na rzecz głównych. Co ważniejsze, niemal całkowicie odrzuca realistyczny transfer dowolnego tła.

Przestrzeń, w której umieszcza się postać artysty, jakby wyrastała z pewnej otchłani, rysowana jest wystarczająco płynnymi farbami olejnymi, pospiesznie, głównie czerwono-niebieskimi pociągnięciami.

Starannie napisana twarz i ręka z papierosem artysta kontrastuje z niemal abstrakcyjną reprodukcją otoczenia, co sprawia, że ​​obraz jest tak żywy i spontaniczny. Oczywiście kontrast lekkości i zerowej grawitacji błękitnej mgiełki papierosa i bezpośredniego, surowego i stanowczego spojrzenia artysty, aspirującego w lustro, często popychał krytyków do interpretacji obrazu z udziałem faktów z biografii artysty, ale w jego postawie taka odwaga i determinacja są odczuwalne: jest przede wszystkim ingerencją w jego życie i pracę.

Do czasu stworzenia obrazu „Autoportret z zapalonym papierosem”, w którym Edvard Munch starał się zrozumieć własny obraz i swoją osobowość, artysta przeszedł znaczną część swojej twórczej kariery, która przebiegała przez skandale, ciężką pracę i nieszczęście. Choroba i podwyższona wrażliwość towarzyszyły twórczemu rozwojowi Muncha i stanowiły istotę jego artystycznej wizji.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)