Obraz „Zachód słońca w Wenecji” autorstwa Claude'a Moneta, namalowany w 1908 r. W oleju, należy do Narodowego Muzeum Sztuki w Walii. Oryginał jest namalowany olejem na płótnie, 65,2 cm x 92,4 cm.
Termin wrażenie oznacza proces rejestrowania informacji sensorycznych za pomocą siatkówki w celu rozpoznania dowolnego obiektu. Na przykład oko najpierw widzi małe czarne plamy, zanim uzna je za pieszych w oddali. Kiedy wychodzisz, aby narysować, spróbuj zapomnieć, że przedmioty przed tobą to drzewo, dom, pole lub coś innego, często wyjaśniane Monetowi przez sąsiada w Giverny.
Mam na myśli tylko kwadrat niebieskiego, lub podłużny różowy kolor, lub pasek żółty, ale nie obiekt, chociaż nadaję mu kolor odpowiadający rzeczywistości.
Ta metoda pomaga nie tworzyć naiwnego wrażenia obrazu i sceny, którą reprezentuje. Później powiedział, że chciałby doświadczyć osoby niewidomej, która nagle ma okazję zobaczyć wszystko po raz pierwszy. „Zachód słońca w Wenecji” – żywy przykład dzieła impresjonisty. Obraz „Zmierzch w Wenecji”, napisany jesienią 1908 r. W Wenecji, należy do tej samej klasyfikacji.
Obraz powstał, gdy Monet i jego żona Alice podróżowali samochodem przez Wenecję. Po raz pierwszy zatrzymali się w Palazzo Barbaro, a następnie – w hotelu Brittany.
To tam stworzył to arcydzieło. Kiedy Monet stworzył ten morski krajobraz sceniczny, zaczął tracić wzrok z powodu zaćmy. Podobnie jak wielu innych artystów dotkniętych chorobami oczu, wywołało to u niego prawdziwe arcydzieła. Monet wykorzystał jasne kolory niebieski, żółty i czerwony do przedstawienia zachodu słońca w Wenecji.
Po drugiej stronie laguny widzimy Wenecję i kościół na weneckiej wyspie.