Obraz Michaiła Nesterowa „For the Love Potion” został napisany pod bezpośrednim wpływem postulatów Wędrowców, a mianowicie pod wpływem ich pełnego szacunku stosunku do rodzimego gatunku.
Pierwszą rzeczą, która sprawia, że zatrzymujesz się na tym zdjęciu, jest twarz dziewczyny. Można tylko podziwiać i zastanawiać się, w jaki sposób artyście udało się przedstawić tak głębokie emocje za pomocą nie tak wielkiej figury: niesamowicie głęboki smutek z powodu nieodwzajemnionej miłości odbija się w oczach, beznadziejności i rozpaczy, pokazując w leniwie opuszczonych dłoniach, zaciśnięte usta kryją zakłopotanie odczuwane przez bohaterkę, uciekając się do ostatniego wątku, nadziei na eliksir miłości.
O dziwo, jak piękna jest smutna twarz dziewczyny! Młoda dziewczyna ze smutnym wyrazem twarzy jest stałym motywem przewodnim w wielu jego obrazach. Naukowcy sugerują, że smutne wizerunki kobiet są nieopisanym bólem dla żony Nesterowa, który zmarł bardzo wcześnie podczas porodu.
W rogu zdjęcia czeka na nas inna aktywna postać – starzec, czarnoksiężnik, uzdrowiciel, o czym świadczy nie tylko jego broda, kapelusz w kształcie stożka i samotne mieszkanie, ale także coś w rodzaju uroku na pasku. Jego zmarszczone brwi wyrażają zrozumienie, a nawet współczucie, ale kiedy patrzy na smutną piękność, wie o całej swojej głodnej agonii.
Kontrastem do tego, ogólnie rzecz biorąc, smutna scena jest bujnie rosnącą roślinnością wokół dziewczyny – taka przytłumiona, pięknie napisana zieleń znajduje się na wielu płótnach mistrza. Tak zwany krajobraz „Nesterowskiego” jest zawsze uduchowiony lirycznymi postaciami jego obrazów.
Nie wiemy, jak skończy się ta historia – czy dziewczyna otrzyma eliksir i znajdzie szczęście, czy odejdzie bez odwagi, by podnieść wzrok na starca. Malarz sprawia, że czujemy się empatyczni, a my sami stajemy się nieświadomymi uczestnikami spisku, a słodka dziewczyna jest zdezorientowana nie tylko przed starcem, ale także pod naszymi, choć życzliwymi, poglądami.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)