Propozycja UNESCO skierowana do wielkiego rosyjskiego artysty Ilyi Glazunova, by stworzyć panel odzwierciedlający wkład ludów ZSRR w światową kulturę i cywilizację, była aktem wysokiego międzynarodowego uznania jego twórczości. Ale jak rozwiązać taki złożony problem – w jednym obrazie odzwierciedla skalę stuletnich osiągnięć ponad stu ludów i narodowości zamieszkujących terytorium byłego imperium rosyjskiego, a następnie ZSRR, rozłożonych na szóstą część Ziemi?
Jak wiadomo, zgodnie z decyzją UNESCO co roku obchodzi rocznice związane z nazwiskami najwybitniejszych twórców cywilizacji światowej. A artysta, prezentując rozpoznawalne obrazy podręczników wielkich uczonych, postaci literackich i artystycznych różnych narodowości, a także owoce ich twórczego geniuszu, które pojawiły się w różnych czasach, stworzył obraz ucieleśnionej mocy jego Ojczyzny w długości historycznej egzystencji.
Ta praca Głazunowa, która wywołała wielki oddźwięk społeczności światowej, została podarowana przez rząd radziecki UNESCO i zajęła miejsce w jednej z sal siedziby tej organizacji w Paryżu. Jej sekretarz generalny, przemawiając na ceremonii prezentacji panelu, powiedział: „Jesteśmy przekonani, że wszyscy, którzy przychodzą do UNESCO – mężczyźni, kobiety, młodzież – stojąc przed tym dziełem, poczują w nim humanitarne znaczenie, inspirując rozwój kreatywnych możliwości w imię szczęście ludzi, pokój i sprawiedliwość. „
Międzynarodowa krytyka odnotowała niezwykły kolor, odwagę decyzji i prawdziwie innowacyjną prezentację tak trudnych pod względem treści.
Francuscy krytycy zauważyli, że tylko trzech światowej sławy artystów zostało zaproszonych przez UNESCO – Mirro, Picasso i Glazunov.