Ta wielkoskalowa praca wymagała od Chagalla ponad 10 lat. Główne miejsce zajęło 11 piosenek na tematy Starego Testamentu:
– stworzenie człowieka,
– stworzenie Ewy,
– Upadek,
– wygnanie z raju,
– ofiara Abrahama,
– Marzenie Jakuba,
– bitwa Jakuba z aniołem
– Mojżesz odbiera tabletki,
– płonący krzak,
– Dawid i Batszeba,
– prorok Jeremiasz.
Podobnie jak witraże w synagodze jerozolimskiej, ucieleśniają w szczególny sposób doświadczenie innej rzeczywistości, przekazując coś niewyrażalnego. Podobnie jak w obrazie Chagalla, przestrzeń w witrażach, utworzona przez przejścia tonów i partycji ołowiu, wydaje się być wielopłaszczyznowa i surrealistyczna. Przez okna katedry wydaje się, że wchodzi całe światło otaczającego świata zewnętrznego.
Witraże przypominają budowę drugiej świątyni koloru i światła wewnątrz katedry.
Podczas pracy nad witrażami Chagall wykonał tekturową tekturę z gwaszem i akwarelami, które wskazywały kontury ołowianych przegród i kolor okularów. Na zamówienie artysty wykonano specjalne szklane tablice, na które nałożono cienką warstwę przezroczystej farby o pożądanym tonie. Po instalacji okularów rozpoczął się ostatni, najważniejszy etap pracy.
Za pomocą kwasu Chagall zajmował się usuwaniem części warstwy farby, zapewniając jej rozjaśnienie lub przyciemnienie koloru, drapanie obrazu, nakładanie pociągnięć i kropek oraz niezbędne kontury. Zasadniczo było to praca ze światłem. Artysta wyczarował witraże, angażując wszystkich swoich asystentów w proces twórczy.
Według wspomnień „poczuł w sobie świadomość wyższej mocy, która go wybrała, w którą zaangażowali się ludzie pracujący z nim”.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)