Venus Urbinskaya – Tycjan Vecellio

Venus Urbinskaya   Tycjan Vecellio

Antyczny motyw, często pojawiający się w dziełach Tycjana, pozwolił temu żywemu weneckiemu wyrzucić cały swój podziw dla świata i zdolność docenienia jego piękna na płótnie. Mistrz kochał starożytność jako coś żywego i dlatego śmiało umieścił postacie greckiej lub rzymskiej mitologii we współczesnym otoczeniu.

Jego „Wenus”, nabyta przez Guidobaldo della Rovere, księcia Urbinskiego, a zatem otrzymała jego obecną nazwę, reprezentuje młodego Wenecjanina, piękność o żywym spojrzeniu, delikatnym ciele i złotych włosach. Jej postawa przypomina klasyczny typ „Venus pudik”, to znaczy „wstydliwy”, ale ta dziewczyna, jeśli trochę zawstydzona, jest w pełni świadoma swojej urody.

Obraz przypomina echo śpiącej Wenus Giorgione, która jest przechowywana w Galerii Sztuki w Dreźnie, ale Tycjan ma więcej zmysłowości w jej przebraniu. Jednak ta zmysłowość jest zwodnicza. Artysta wybrał pokój jako scenę akcji, gdzie wszystko oddycha komfortem silnego domu: w tle służąca szuka czegoś w klatce piersiowej, podczas gdy inna patrzy na nią w oczekiwaniu.

W oknie jest mirt, symbol życia małżeńskiego, białe prześcieradła są wysyłane na łóżko, a białe poduszki są rzucane o czystość kobiety leżącej na nich, z psem zwiniętym u ich stóp, symbolizującym oddanie. Tak więc ukryte znaczenie obrazu należy rozumieć jako miłość małżeńską.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)